¡@ |
¸tªK¥D¤é
µµ Violet
¦bÀ±¼»«eÁ|¦æ¤F¯¬¸t¾ðªK©M¹C¦æ¤§³B¡A¥q²½¨ì¤F²½»O¡A¤£©À²Ä¥|¤Q¤G½g¸tµú©M»{¸o¸g¡AúÒ³wª½¨«¤W²½»O¡Q¤f§k²½»O¤¤¶¡«á¡AÁ|¦æ¶i»Â§¦p±`¡C
進台詠
(Ps. 21. 20,22)
DOMINE, ne longe fácias auxílium tuum
a me, ad defensiónem meam áspice: líbera
me de ore leónis, et a córnibus unicórnium
humilitátem meam. — (Ps. ibid. 2) Deus,
Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti?
longe a salúte mea, verba delictorum meorum.
— Dómine, ne longe fácias ...
¡@
|
|
¡@
¤W¥D¡I²ön»·Â÷§Ú¡I§Úªº«i¤O¡A«æ¨Ó»²§U§Ú§a¡I±Ï§Ú²æÂ÷·à¤lªº¤f¡A¥Ñ³¥¤ûªº¨¤¤¤¡B©ì¥X§Ú³oW´oªº¤H¡C§Úªº¤Ñ¥D¡B§Úªº¤Ñ¥D¡A¨D祢««ÅU§Ú§a¡I祢¬°¤°»ò±Ë±ó¤F§Ú¡H祢¬°¦ó»·Â÷¤F§Úªº«s¨D¡A©M§Ú©IÆ~ªº¨¥µü¡H¤W¥D¡I²ön»·Â÷§Ú¡I......¡C
(µú2:20,22,2)
|
集禱經
OMNIPOTENS sempitérne Deus, qui humáno
géneri, ad imitándum humilitátis
exémplum, Salvatórem nostrum carnem
súmere, et crucem subíre fecisti: concéde
propitius; ut ad patiéntiae ipsíus habére
documénta, et resurrectiónis consórtia
mereámur. Per eúmdem Dóminum
nostrum Jesum Christum ...
¡@ |
¡@ |
¡@
¥þ¯à¥Ã¦bªº¤Ñ¥D¡A祢´¿Ä@§Ú̪º±Ï¥D¨úÓ¦×Âß¡A¨ü¤Q¦r¬[¦D¼®¡A¬Oµ¹¤HÃþ¤@Ó¥é®ÄÁ¾»¹ªºªí¦¡¡Q¨D祢®¦½ç§Ú̯à¨úªkÍ¢§ÔWªº¸t½d¡A¨Ã¯à¤À¨ÉÍ¢´_¬¡ªº¥úºa¡C¦]§ÚÌ¥D¡K¡C |
書信
(Phil., 2.
5-11)
FRATRES:
Hoc enim sentíte in vobis, quod et in Christo
Jesu: qui cum in forma Dei esset, non rapínam
arbitrátus est esse se æquálem Deo:
sed semetípsum exinanívit formam servi
accípiens, in similitúdinem hóminem
factus, et hábitu invéntus ut homo. Humiliávit
semetípsum, factus obédiens usque ad mortem,
mortem autem crucis. Propter quod et Deus exaltávit
illum: et donávit illi nomen, quod est super
omne nomen: (here
genuflect) ut
in nómine Jesu omne genu flectátur cœlestium,
terréstrium, et infernórum: et omnis língua
confiteátur, quia Dóminus Jesus Christus
in glória est Dei Patris.
¡@ |
|
¡@
§Ì¥S°Ú¡R§AÌÀ³¸ÓÃhµÛ°ò·þC¿q©ÒÃhªº¤ß±¡¡CÍ¢ÁöµM¨ã¦³¤Ñ¥D©Ê¡AúÓ¤£§â¦Û¤v»P¤Ñ¥D¥µ¥¡B§@¬°¤@¥ó¨ÌÅʤ£±Ëªº¾Ô§Q«~¡Q¤Ï¦Ó¨ú¤F¥£¹²ªº©Ê½è¡A¦¨¬°©M§Ú̦P¼Ëªº¤H¡A¦Óé¹Ü¦Û¤v©ÒÀ³¦³ªº¤@¤Á¡C¤HÌ«öµÛÍ¢¦b¦U¤è±©Òªí¥Üªºª¬ºA¡A»{¥XÍ¢¬O¤H¡QÍ¢«K©}¤v¦Û¤U¡AªA±q¨ì¦º¡A¬Æ¦Ü¦º¦b¤Q¦r¬[¤W¡C¦]¦¹¤Ñ¥DÁ|´¤FÍ¢¡A½àµ¹Í¢¶W¶V¸U¦W¥H¤Wªº¦W¡A¨Ï¤@¤Á¦b¤Ñ¤Wªº¡B¦a¤Wªº©M¦aº»¤¤ªº¡A¦]C¿qªº¦W¡B(¦¹³B¸÷¥b½¥)
³£n©}½¥¡A²³¤f³£n©ú»{C¿q°ò·þ¬°¥D¡A©~¦b¤Ñ¥Dªº¥úºa¤º¡C
|
¥x¶¥µú (Ps. 72. 24, 1-3) TENUISTI
manum déxteram meam: et in voluntáte
tua deduxísti me: et cum glória assumpsísti
me. Quam bonus Israel Deus rectis corde! mei autem
pene moti sunt pedes: pene effusi sunt gressus mei:
quia zelávi in peccatóribus, pacem peccatorum
videns.
¡@
|
|
¡@
祢´¤µÛ¤F§Úªº¥k¤â¡Q祢¥H祢ªº°V¨¥¤Þ¾É¤F§Ú¡Q祢±µ¤F§Ú¨«¶i祢ªººaÄ£¤¤¡C¤Ñ¥D«Ý¨}µ½ªº¤H©M¤ß²bªº¤H¹ê¦b«p¹D¡I¦Ü¤_§Ú¡A§Úªº¸}´X¥GÅCÃܤ£©w¡A§Úªº¸}ÀI¨Ç·ÆË¡A¦]¬°§Ú¨£´c¤J©M±j¾îªº¤H¨ÉºÖ¡A´N¤ßÃh§ª·N¡C
|
¨È¦Ø¸ô¨È
(Ps. 21. 2-9, 18,19, 22, 24, 32)
DEUS, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti?
Longe a salúte mea verba delictórum
meórum. Deus meus, clamábo per diem,
nec exáudies: in nocte, et non ad insipiéntiam
mihi. Tu autem in sancto hábitas, laus Israel.
In te speravérunt patres nostri: speravérunt,
et liberásti eos. Ad te clamavérunt,
et salvi facti sunt: in te speravérunt, et
non sunt confúsi. Ego autem sum vermis, et
non homo: oppróbrium hóminum, et abiéctio
plebes. Omnes qui vidébant me, aspernabántur
me: locúti sunt lábiis, et moverunt
caput. V.: Speravit in Dómino, erípiat
eum: salvum fáciat eum quóniam vult
eum. Ipsi vero consideravérunt, et conspexérunt
me: divisérunt sibi vestiménta mea,
et super vestem meam misérunt sortem. Libera
me de ore leónis: et a córnibus unicórnium
humilitátem meam. Qui timétis Dóminum,
laudáte eum: univérsum semen Jacob,
magnificáte eum. Annuntiábitur Dómino
generátio ventura: et annuntiabunt cœli
justítiam ejus. Pópulo, qui nascétur,
quem fecit Dóminus.
¡@
|
|
¡@
§Úªº¤Ñ¥D¡B§Úªº¤Ñ¥D¡A¨D祢««ÅU§Ú§a¡I祢¬°¤°»ò±Ë±ó¤F§Ú¡H
祢¬°¦ó»·Â÷¤F§Úªº«s¨D¡A©M§Ú©IÆ~ªº¨¥µü¡H
§Úªº¤Ñ¥D¡I§Ú¥Õ¤Ñ©I¸¹¡A祢¤£À³¤¹¡Q¶Â©]«s¨D¡A¤]±o¤£µÛ¼¾¼¢¡C
¦ý祢¬O¸t¼äªº¡A祢¦í¦b¥ì¼»º¸Æg¹|¤§¤¤¡C
§Ú̪º¯ª¥ý¨Ì¾a¤F祢¡Q¥L̨̾a祢¡A祢«K¸Ñ±Ï¤F¥LÌ¡C
¥LÌ©IÆ~祢¡A«K±o¤F±Ï´©¡Q¥L̨̾a¤F祢¡A´N¤£»X²Û°d¡C
¦ý¬O¡B§Ú©{¦pįÂΡA¨S¦³¤H§Î¡A¦¨¤F¤H̪º´Ûâ¡A¹¡¨ü¤F¦Ê©mªºÂƵø¡C
¤Z¬Ý¨£§Úªº¤H¡A³£À¸¯º§Ú¡AºJ¼L·nÀY»¡¡R
¡uÍ¢¬J¦«¥I¤F¤W¥D¡A¤W¥D´N·í±ÏÍ¢¡A¤W¥D¬J³ß·RÍ¢¡A´N·í±Ï§UÍ¢¡I¡v
¥LÌúÒ¸C²´«ãµø§Ú¡C¥L̥ʤÀ¤F§Úªº¦ç»n¡A¬°§Úªºªø¦ç¥LÌ©àùÄ¡C
±Ï§Ú²æÂ÷·à¤lªº¤f¡A¥Ñ³¥¤û¨¤¤¤¡B©ì¥X§Ú³oW´oªº¤H¡C
§AÌ·q¬È¤W¥Dªº¤H¡AÆg¬üÍ¢§a¡I¶®¦U§B¤@Á`ªº«á¸Ç¡A¥úºaÍ¢§a¡I
Ä@±N§^¥Dªº³Ó§Q¶Çµ¹«á¥N¡Q
Ä@«á¥N¤H±NÍ¢ªº¥¿¸q¡B¶Çµ¹±N¥Íªº¦Ê©m¡A¨¥©ú¡R¡u³o¬O¥D©Ò¦æªº¡C¡v
(µú21:2-9,18,19,2,24,32)
°Û¨üÃø©l¥½ªº¤è¦¡¦p¤U¡R¤£±aÄúÀë©M»Äl¡A¤T¦ì¤»«~¥Ñ»²²½¤G¤H³¦PµÛ¡A¸÷¦b²½»O«e¡A§CÁn©À¡R¥þ¯àªº¤Ñ¥D¡AÀH§Y¦V¥q²½¨D°ºÖ»¡¡R¯«¤÷¡A¨D±z°ºÖ§ÚÌ¡C¥q²½§Yµª»¡¡RÄ@¥D¦b§A̪º¤ß¤¤©M§A̪º®B¤W¡A¨Ï§AÌ¥HÀ³¨ã©M¬ÛºÙªº¤è¦¡¡B¶Ç³øÍ¢ªººÖµ¡R¦]¤÷+¡A¤Î¤l¡A¤Î¸t¯«ªº¦W¡C¤T¦ì¤»«~§Yµª¡R°ÚÌ¡CµM«á°º¦P»²²½¤G¤H¥ý¦V²½»OP·q¡A«e©¹°ÛºÖµ³B¡A³wª½¶}©l°ÛŪ¡C
|
福音
(Matthew, 26. 1-75, 27. 1-66)
¨Ì·Óº¿Äu©Ò¶Ç§ÚÌ¥DC¿q°ò·þªº¨üÃø©l¥½¡C |
¡@ IN
illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis:
Scitis quia post bíduum Pascha fiet, et Fílius
hóminis tradétur ut crucifigátur?
C. Tunc congregáti sunt príncipes sacerdótum,
et senióres pópuli in átrium príncipis
sacerdótum, qui dicibátur Cáiphas:
et consílium fecérunt ut Jesum dolo tenérent,
et occiderent. Dicébant autem: S. Non in die
festo, ne forte tumúltus fíeret in pópulo.
¡@ |
¡@ |
¨º®ÉÔ¡BC¿q©MÍ¢ªºªù®{¨Ó¨ì¤@Ó¦W¥s¤é¦âº¿¥§ªº¤s¶é¡A¹ïÍ¢ªºªù®{»¡¡R¡u§A̯d¦b³o¸Ì¡Aµ¥§Ú¨ì¨º¹L¥h¬èë¡C¡vÍ¢´N±aµÛ§B¦h¸S©M¸ü§B¼wªº¨âÓ¨à¤l¤@¦P¥h¡CÍ¢¶}©l¼~´eÃø¹L°_¨Ó¡Q©ó¬O¹ï¥LÌ»¡¡R¡u§Úªº¤ßÆF¼~´e±on¦º¡Q§A̯d¦b³o¸Ì¡A©M§Ú¤@¦P¿ôµÛ¡C¡vÍ¢´Nµy·L¨«¦V«e¥h¡A¥ñ¦b¦a¤W¡A¬è뻡¡R¡u§Úªº¤÷¡IY¬O¥i¯à¡A³oÀï§K¤F§Ú§a¡IµM¦Ó¡B¤£n·Ó§Úªº·NÄ@¡A¦ý·Ó祢ªº·NÄ@¡C¡vÍ¢¦P¨ìªù®{¨º¸Ì¡A¨£¥L̺εۤF¡A´N¹ï§B¦h¸S»¡¡R¡u§A̳ºµM¤£¯à¦P§Ú¿ôµÛ¤@ÂIÄÁ¶Ü¡H§A̸ӿôµÛ¡B¬èë¡A§K³´©ó»¤´b¡Rºë¯«¬O»¨²nªº¡A¦Ó¦×Åé³n®z¤F¡C¡vÍ¢²Ä¤G¦¸¬è뻡¡R¡u§Úªº¤÷¡I³oÀïY¤£¯à§K¥h¡A¥²n§Ú¶¼¡AÄ@祢ªº¦®·N©Ó¦æ§a¡I¡vÍ¢¤S¦^¨Ó¡A¨£¥LÌÁÙ¬OºÎµÛ¡Qì¨Ó¥L̪º²´¥Ø©ü¨I¡CÍ¢¦AÂ÷¶}¥LÌ¡A¤S¥h²Ä¤T¦¸¬èë¡A¤´Â»¡¦P¼Ëªº¸Ü¡C¤§«á¡A¦^¨ìªù®{¨º¸Ì¡A¹ï¥LÌ»¡¡R¡u§A̺Îı¡B¦w·²§a¡I®ÉÔ¨ì¤F¡A¤H¤l±N³Q¥æ¨ì¸o¤H¤â¸Ì¡C°_¨Ó¡I¨«§a¡I¬Ý¡It½æ§Úªº¤Hªñ¤F¡I¡v
¡@
|
C.
Cum autem Jesus esset in Bethánia in domo Simónis
leprósi, accéssit ad eum múlier
habens alabástrum unguénti pretiosi, et
effúdit super caput ipsíus recumbéntis.
Vidéntes autem discípuli, indignáti
sunt dicéntes: S. Ut quid perdítio
hæc? pótuit enim istud venumdári
multo, et dari paupéribus. C.
Sciens autem Jesus, ait ilis:
Quid molésti estis huic mulíeri? opus
enim bonum operáta est in me. Nam semper páuperes
habétis vobíscum: me autem non semper
habétis. Mittens enim hæc unguéntum
hoc in corpus meum, ad sepeliendum me fecit. Amen dico
vobis, ubicúmque prædicátum fúerit
hoc Evangélium in toto mundo, dicétur
et quod hæc fecit in memóriam ejus. C.
Tunc ábiit unus de duódecim, qui dicebátur
Judas Iscariótes, ad principes sacerdotum, et
ait illis: S. Quid vultis mi dare, et ego vobis eum
tradam? C. At illi constituérunt ei tríginta
argénteos. Et exínde quærebat opportunitatem
ut eum tráderet.
¡@ |
|
¡iC¿q³Q®·¡jÍ¢ÁÙ¦b»¡¸Üªº®ÉÔ¡A¤Q¤G®{¤§¤@ -
¯ø¹F´µ¨Ó¤F¡CÁÙ¦³¤@¤j¸s¤H¡A±aµÛ¤M¼C´Ò´Î¡A¥L̳£¬O¥q²½ªø©M¥Á¶¡ªø¦Ñ»º¨Óªº¡C¨ºt½æC¿qªºµ¹¥L̤@Ó·t¸¹»¡¡R¡u§Ú¤f¿Ëªº¡A´N¬OÍ¢¡A§AÌ´N®³¦íÍ¢¦n¤F¡C¡v¯ø¹F´µÀH§Y¨ìC¿q±«e»¡¡R¡u©Ô¤ñ¡A½Ð¦w¡I¡v´N¤f¿Ë¤FÍ¢¡CC¿q¹ï¥L»¡¡R¡uªB¤Í¡I§A¨Ó°µ¤°»ò¡H¡v©ó¬O¡B¥L̤W«e¤U¤â¡A®³¦íC¿q¡C¸òÀHC¿qªº¤H¤¤¡A¦³¤@Ó¡B¦ù¤â©Þ¥X¼C¨Ó¡A¬å¤j¥q²½ªº¹²¤H¡A«d¤U¤@Ó¦Õ¦·¡CC¿q¹ï¥L»¡¡R¡u¦¬°_¼C¨Ó¡A´¡¤JÀT¸Ì¡Q¤Z¬O°Ê¼Cªº¡A¥²¥B¦º©ó¼C¤U¡C§A·Q§Ú¤£¯à½Ð¨D§Úªº¤÷¡A¥ß§Y¾Dµo¤Q¤G¹Î¦hªº¤Ñ¯«¨Ó¶Ü¡I¥i¬O³o¼Ë¡B¸g¤W©Ò»¡¡R¥²¸Ó¦p¦¹ªº¸Ü¡A«ç»òÀ³Åç©O¡H¡v´N¦b¨º®É¡BC¿q¹ï²³¤H»¡¡R¡u§A̱a²Z¤M¼C´Ò´Î¡A¥X¨Ó®³§Ú¡A¦n¹³®³üL¯s¤@¼Ë¡C§Ú¤Ñ¤Ñ§¤¦b¸t·µ¸Ì±Ð°V¤H¡A§ĄèS¦³®³§Ú¡C¦ý¬°À³Åç¥ýª¾©Ò¼gªº¡A³o¤@¤Á³£¹ê²{¤F¡C¡vªù®{©ó¬OºJ¤U¤FÍ¢¡B³£°k´²¤F¡C |
Prima
autem die azymórum accessérunt discípuli
ad Jesum, dicéntes: S. Ubi vis
parémus tibi comédere pascha? C.
At Jesus dixit: Ite in civitátem adquemdam, et
dícite ei: Magíster dicit: Tempus meum
prope est, apud te fácio pascha cum discípulis
meis. C. Et fecérunt discípuli
sicut constítuit illis Jesus, et paravérunt
pascha. Véspere autem facto, discumbébat
cum duódecim discípulis suis. Et edéntibus
illis, díxit:
Amen dico vobis, quia unus vestrum me traditúrus
est. C. Et contristáti valde,
cœperunt sínguli dícere: S.
Numquid ego sum, Dómine? C.
At ipse respóndens, ait:
Qui intíngit mecum manum in parópside,
hic me tradet. Fílius quidem hóminis vadit,
sicut scriptum est de illo; væ autem hómini
illi, per quem Fílius hominis tradétur:
bonum erat ei, si natus non fuísset homo ille.
C. Respóndens autem Judas, qui
trádidit eum, dixit: S. Numquid
ego sum, Rabbi? C. Ait illi:
Tu dixisti.
¡@ |
|
¡i¦b¤j¥q²½«e¡j¥LÌ®³¤FC¿q¡A§âÍ¢°e¨ì¤j¥q²½»\ªk¨º¸Ì¡C¸g®v©Mªø¦Ñ¡B¤w¦b¨º¸Ì»E·|¡C§B¦h¸S»·»·¸òµÛC¿q¡A¤@ª½¨ì¤j¥q²½ªº®x°|¸Ì¡C¥L¶i¥h¤F¡A©M¹²¤H§¤¦b¤@°_¡An¬ÝÓµ²§½¡C¥q²½ªø©M¥þÅéijû¡Bn·Q§ä¥X¤@Ó°²ÃÒ¾Ú¨Ó¡B»z§iC¿q¡A¦n§âÍ¢³B¦º¡CÁö¦³¦n¦h°²ªºÃÒ¤H¥X¨Ó¡A¦ý§ä¤£¥X¤°»ò¡C¥½¤F¡B¦³¨âÓ¤H¥X¨Ó¡B»¡¡R¡u³oÓ¤H»¡¹L¡R§Ú¯à©î·´¤Ñ¥Dªº¸t·µ¡A¤T¤é¤º¡B«·s§â¥¦«Ø³y°_¨Ó¡C¡v¤j¥q²½¯¸°_¨Ó¡A¹ïC¿q»¡¡R¡u³o¨Ç¤HÁ|¥XÃÒ¾Ú¨Ó§i祢¡A祢¤£¦^µª¤°»ò¶Ü¡H¡vC¿qúÒ½pÀq¤£¨¥¡C¤j¥q²½¹ïÍ¢»¡¡R¡u§Ú¦]¥Í¬¡ªº¤Ñ¥D¡B©R祢µo»}§i¶D§ÚÌ¡R祢¬O°ò·þ¡B¤Ñ¥Dªº¤l¶Ü¡H¡vC¿q¹ï¥L»¡¡R¡u§A»¡¤F¡C¦ý§ÚÁÙ§i¶D§AÌ¡R±N¨Ó¦³¤@¤Ñ¡A§AÌn¨£¤H¤l§¤¦b¥þ¯àªÌ¥kÃä¡A¼µÛ¤Ñ¤Wªº¶³°¨Ó¡C¡v¤j¥q²½´N¼¹¯}¦Û¤wªº¦çªA»¡¡R¡uÍ¢»¡¤FÁ¶Âpªº¸Ü¡A§Ú̦󥲦An¨£ÃÒ¡H§AÌè¤~³£Å¥¨ì¤F³oÁ¶Âpªº¸Ü¡C§A̬ݨӫç¼Ë¡H¡v¥L̦^µª»¡¡R¡uÍ¢À³¸Ó¦º¡I¡v·í¤U¡B¥LÌ´N³èÍ¢ªº±¡A¥Î®±ÀY¥´Í¢¡Q¦³ªº¥Î¤â´x¥´Í¢¡B»¡¡R¡u°ò·þ¡I祢°µ¥ýª¾§a¡Iµ¹§ÚÌ»¡¡R¥´祢ªº¬O½Ö¡H¡v
¡@ |
C.
Cœnántibus autem eis, accépit Jesus
panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque
discípulis suis, et ait:
Accipite, et comédite: hoc est Corpus
meum. C. Et accípiens cálicem,
grátias egit: et dedit illis, dicens:
Bíbite ex hoc omnes. Hic est enim sanguis
meus novi testaménti, qui pro multis effundétur
in remissiónem peccatórum. Dico autem
vobis: non bibam ámodo de hoc genímine
vitis, usque in diem illum, cum illud bibam vobíscum
novum in regno Patris mei.
¡@ |
|
¡i§B¦h¸SI¥D¡j¨º®É¡B§B¦h¸S¦b¥~Ãä®x°|¸Ì§¤µÛ¡A¦³¤@ӨϤk¨«¨Ó¡B»¡¡R¡u§A¤]¬O¦P¥[¾¤§Q¤HC¿q¤@°_ªº¡C¡v§B¦h¸SúÓ¦b²³¤H«e§_»{¡B»¡¡R¡u§Ú¤£ª¾¹D§A»¡¤°»ò¡C¡v·í¥L¥X¥h¡A¨ì¤Fªù¤f¡A¤S¦³¤@ӨϤk¬Ý¨£¥L¡A´N¹ï¨º¸Ìªº¤H¡B»¡¡R¡u³oÓ¤H¤]¬O¦P¯Ç¥`¦Ø¤HC¿q¤@°_ªº¡C¡v§B¦h¸S¤Sµo»}§_»{¡B»¡¡R¡u§Ú¤£»{ÃѨºÓ¤H¡C¡v¹L¤F¤£¦h®É¡A®ÇÃ䯸µÛªº¤H¨«¤W¨Ó¡A¹ï§B¦h¸S»¡¡R¡u§A¤@©w¬O¦PÍ¢¤@°_ªº¡A¦]¬°§Aªº¤fµ¡B§â§AÅS¥X¨Ó¤F¡C¡v§B¦h¸S´N©G½|µo»}°_¨Ó¡B»¡¡R¡u§Ú¤£»{ÃѨºÓ¤H¡C¡v±µµÛÂû´N³Ú¤F¡C§B¦h¸S·Q°_C¿qªº¸Ü¡R¡uÂû³Ú¤§«e¡A§An¤T¦¸I°f§Ú¡v¡A´N¥X¥hµhú¡C
¡@ |
C.
Et hymno dicto, exiérunt in montem Olivéti.
Tunc dixit illis Jesus:
Omnes vos scándalum patiémini in me, in
ista nocte. Scriptum est enim: Percútiam pastórem,
et dispergéntur oves gregis. Postquam autem resurréxero,
praecédam vos in Galilæam. C.
Respóndens autem Petrus, ait illi: S.
Et si omnes scandalizáti fúerint in te,
ego nunquam scandalízabor. C.
Ait illi Jesus:
Amen dico tibi, quia in hac nocte, ántequam gallus
cantet, ter me negábis. C. Ait
illi Petrus: S. Etiam si oportúerit
me mori tecum, non te negábo. C.
Simíliter et omnes discípuli dixérunt.
¡@ |
|
¡i¿Ñ±þC¿q¡j¨ì¤F¦±á¡A¥þÅé¥q²½ªø©M¥Á¶¡ªø¦Ñ¡B¦@¦P°Óij¡A³B¸mC¿q¡A¦n§âÍ¢±þ¦º¡C©ó¬O§âÍ¢¸i¸j°_¨Ó¡A¸Ñ°eÁ`·þ¤ñ©Ô¦h¡C |
Tunc
venit Jesus cum illis in villam, quæ dicitur Gethsémani,
et dixit discípulis suis:
Sedéte hic donec vadam illuc, et orem. C. Et
assúmpto Petro, et duóbus fíliis
Zebedæi, cœpit contristrári, et mœstus
esse. Tunc ait illis:
Tristis est ánima mea usque ad mortem: sustinéte
hic, et vigiláte mecum.
¡@ |
|
¡i¯ø¹F´µªº¦º¡j³o®Ét½æÍ¢ªº¯ø¹F´µ¡A¬Ý¨£C¿q©w¤F¦º¸o¡A´N«á®¬¤F¡Q§â¤T¤Q¶ô»È¿ú¡BÁÙµ¹¥q²½ªø©Mªø¦Ñ¡B»¡¡R¡u§Ú¥X½æ¤FµL¸oªÌªº¦å¡A§Ú¥Ç¤F¸o¡C¡v¦ý¬O¥LÌ»¡¡R¡u¨º©M§Ú̦³¤°»òÃö«Y¡H³o¬O§Aªº¨Æ¡C¡v¥L´N§â¨º»È¿ú©ß¦b¸t©ÒùØ¡A¥X¥h¦Q¦º¤F¡C²³¥q²½ªø¬B°_»È¿ú¨Ó¡B»¡¡R¡u³o¬O¦å»ù¡A¤£¥i©ñ¦bÄm»ö½cùØ¡C¡v¥LÌ°Óij¡A´N§â¨º»È¿ú¶R¤F¤@¶ô窰¥Ð¡A§@¬°®I¸®¥~¶m¤H¤§¥Î¡C©Ò¥H¨º¶ô¥Ð¡B¦Ü¤µÁÙ¥s°µ¡u¦å¥Ð¡v¡C³oÀ³Åç¤F¥ýª¾C¦Ø¦Ì¨Èªº¸Ü¡B»¡¡R¡u¥L̨ú¤F¤T¤Q¶ô»È¿ú¡Q³o¬O¥ì¼»º¸¤l®]¦ô©wªº¡B¤@Ó³Q¥X½æªº¨»ù¡B¥æ©ö¤F¤@¶ô窰¥Ð¡A·ÓµÛ¥D©Ò§h©J§Ú°µªº¡C¡v
¡@ |
C.
Et progréssus pusíllum, prócidit
in fáciem suam, orans, et dicens:
Pater mi, si possíbile est, tránseat a
me calix iste. Verúmtamen non sicut ego volo,
sed sicut tu. C. Et venit ad discípulos
suos, et invénit eos dormiéntes: et dixit
Petro
Sic non potuístis una hora vigiláre mecum?
Vigiláte, et oráte, ut non intrétis
in tentatiónem. Spíritus quidem promptus
est, caro autem infírma. C.
Iterum secúndo ábiit, et orávit,
dicens:
Pater mi, si non potest hic calix transire, nisi bibam
illum, fiat volúntas tua. C.
Et venit íterum, et invénit eos dormiéntes:
erant enim óculi eórum graváti.
Et relíctis illis, íterum ábiit,
et orávit tértio, eúmdem sermónem
dicens. Tunc venit ad discípulos suos, et dicit
illis:
Dormíte jam, et requiéscite: ecce appropinquávit
hora, et Fílius hóminis tradétur
in manus peccatórum. Súrgite, eámus:
ecce appropinquávit qui me tradet. ¡@ |
|
¡i¦b¤ñ©Ô¦h«e¡jC¿q¯¸¦bÁ`·þ±«e¡AÁ`·þ°ÝÍ¢»¡¡R¡u祢¬OµS¤Ó¤Hªº°ê¤ý¶Ü¡H¡vC¿q»¡¡R¡u§A»¡¤F¡C¡v·í¥q²½ªø©Mªø¦Ñ§iÍ¢®É¡AÍ¢¤°»ò¤]¤£¦^µª¡C¤ñ©Ô¦h´N¹ïÍ¢»¡¡R¡u¥LÌ´£¥XÃÒ¾Ú§i¤F祢³o»ò¨Çªº¨Æ¡A祢¨S¦³Å¥¨£¶Ü¡H¡vÍ¢¤@¥y¸Ü¤]¤£µªÂСA¦]¦¹Á`·þ¤j¬°Åå©_¡C¨C³{¸`¤é¡AÁ`·þ·Ó¨ÒÀH¸s²³ªº·N«ä¡BÄÀ©ñ¤@Ó¥}¥Ç¡C·í®É¦³¤@Ó¥X¦Wªº¥}¥Ç¡A¦W¥s¤Ú©Ô¤Ú¡C¤ñ©Ô¦h¹ï¶°¥xªº¥Á²³»¡¡R¡u§AÌn§Úµ¹§AÌÄÀ©ñ¨º¤@Ó¡H¤Ú©Ô¤Ú©O¡BÁÙ¬OºÙ¬°°ò·þªºC¿q¡H¡vì¨Ó¤ñ©Ô¦hª¾¹D¡R¥L̦]¤F¶ú§ª¤~§âC¿q¸Ñ¨Ó¡C¤ñ©Ô¦h¥¿§¤°ó®É¡A¥Lªº¤Ò¤H»º¤J¨Ó»¡¡R¡u§A¤Á¤Å¤d¯A³o¸q¤Jªº¨Æ¡I¦]¬°§Ú¬°¤FÍ¢¡B¤µ¤Ñ¹Ú¤¤¨ü¤F³\¦hW¡C¡v¥q²½ªø©Mªø¦Ñ¼£±v¸s²³¡An¨DÄÀ©ñ¤Ú©Ô¤Ú¡A¦Ó±þC¿q¡CÁ`·þ¦A°Ý¥LÌ»¡¡R¡u³o¨âÓ¤H¡A§AÌn§Úµ¹§AÌÄÀ©ñ¨º¤@Ó¡H¡v¥LÌ»¡¡R¡u¤Ú©Ô¤Ú¡C¡v¤ñ©Ô¦h¹ï¥LÌ»¡¡R¡u¨º»òºÙ¬°°ò·þªºC¿q¡A¥s§Ú«ç»ò³B¸mÍ¢¡H¡v²³¤H³£»¡¡R¡u°v¦ºÍ¢¡I¡v¤ñ©Ô¦h»¡¡R¡uÍ¢°µ¤F¤°»òÃa¨Æ¡H¡v¥Ļó°ªÁn³ÛµÛ»¡¡R¡u°v¦ºÍ¢¡I¡v¤ñ©Ô¦h¨£µLªk¥i¬I¡A¤Ï¦Ó¶V¨Ó¶V¾x¡A´N®³¤ô¦b²³¤H«e¬~¤â¡B»¡¡R¡u³o¸q¤Hªº¦å¡B§Ú¬O¤£t³d¥ôªº¡Q³o¬O§A̪º¨Æ¡I¡v¥Á²³¥þÅé¦^µª»¡¡R¡uÍ¢ªº¦å¾¨¥iÂk¨ì§Ṳ́ΧÚ̪º¤l®]¨¤W¡C¡v©ó¬O¡B¤ñ©Ô¦hµ¹¥LÌÄÀ©ñ¤Ú©Ô¤Ú¡A¦Ó§âC¿qÃ@¥´¤F¡A¥æµ¹¤H¥h°v¦º¡C
¡@ |
C.
Adhuc eo loquénte, ecce Judas unus de duódecim
venit, et cum eo turba multa cum gládiis, et
fústibus, missi a príncipibus sacerdótum,
et senióribus pópuli. Qui autem trádidit
eum, didit illis sígnum dicens: S.
Quemcúmque osculátus fúero, ipse
est, tenéte eum. C. Et conféstim
accédens ad Jesum, dixit: S.
Ave, Rabbi. C. Et osculátus
est eum. Dixítque illi Jesus:
Amíce, ad quid venísti?
¡@ |
|
¡iÀ¸§ËC¿q¡j¨º®É¡BÁ`·þªº§L§âC¿q±a¶i¸Åªù¡A¥l¶°¥þÀ窺§L¤h³òµÛÍ¢¡C¥L̲æ¥hÍ¢ªº¦çªA¡Aµ¹Í¢©Ü¤W¤@¥ó¬õ³T¡C¥Î¯ð´Æ½s¤F¤@Ó¤ý«a¡AÀ¹¦bÍ¢ÀY¤W¡A®³¤@®ÚĪ¸«¡A©ñ¦bÍ¢¥k¤âùØ¡C¥L̦bÍ¢±«e©}½¥¡AÀ¸§ËÍ¢»¡¡R¡uµS¤Ó¤Hªº°ê¤ý¸U·³¡I¡v¤S³èÍ¢ªº±¡A®³¹LĪ¸«¨Ó¥´Í¢ªºÀY¡CÀ¸§Ë§¹²¦¡A´Nµ¹Í¢²æ¥h¬õ¬¶¡A¬ï¤WÍ¢¦Û¤vªº¦çªA¡A±aÍ¢¥X¥h°v¦º¡C |
C.
Tunc accessérunt, et manus iniecérunt
in Jesum, et tenuérunt eum. Et ecce unus ex his,
qui erant cum Jesu, exténdens manum, exémit
gládium suum, et percútiens servum príncipis
sacerdótum, amputávit aurículam
ejus. Tunc ait illi Jesus:
Convérte gládium tuum in locum suum. Omnes
enim, qui accéperint gládium, gládio
períbunt. An putas, quia non possum rogáre
Patrem meum, et exhibébit mihi modo plus quam
duódecim legiónes Angelórum? Quómodo
ergo implebúntur Scriptúræ, quia
sic opórtet fieri? C. In illa
hora dixit Jesus turbis:
Tamquam ad latrónem exístis cum gládiis,
et fústibus comprehéndere me: quotídie
apud vos sedébam docens in templo, et non me
tenuístis. C. Hoc autem totum
factum est, ut adimpleréntur Scriptúræ
prophetárum. Tunc discípuli omnes, relícto
eo, fugérunt.
¡@ |
|
¡iC¿q³Q°v¡j¥LÌ¥X¥h®É¡A¹J¨£¤@Ó©õÄõ¥§¤H¡A¦W¥s¦èº¡ªº¡A´N±j©Ô¥LIC¿qªº¤Q¦r¬[¡C¨ì¤F¦W¥s¥j¦Ó¥j¤j¡A´N¬O¡uÅêÅ\¤§¦a¡vªº¦a¤è¡A§L¤h®³W¡H¡H¡H½Õ©Mªº°s¡Bµ¹C¿q³Ü¡CÍ¢¹Á¤F¤@¹Á¡A¤£Ä@·N³Ü¡C¥ĻâÍ¢°v¦b¤Q¦r¬[¤W¡A´N©àùĤÀÍ¢ªº¦çªA¡C¤§«á¡B¥Ļ¤¦b¨ºùØ¡A¬Ý¦uµÛÍ¢¡C¦bC¿qªºÀY¤W±¡B©ñ¤F¤@Ó¸oª¬¡A¼gµÛ¡R¡u³o¬OµS¤Ó¤Hªº°ê¤ý
- C¿q¡C¡v¨º®É¦³¨âÓ±jµs¡A©MÍ¢¦P°v¤Q¦r¬[¤W¡A¤@Ó¦b¥kÃä¡A¤@Ó¦b¥ªÃä¡C¸ô¹Lªº¤H¡A·nµÛÀYâ°dÍ¢»¡¡R¡u祢³o©î·´¤Ñ¥D¸t·µ¡B¤T¤Ñ¤u¤Ò§â¥¦«·s«Ø°_¨Óªº¡A±Ï±Ï祢¦Û¤v§a¡I祢Y¬O¤Ñ¥Dªº¤l¡A±q¤Q¦r¬[¤W¤U¨Ó§a¡I¡v¥q²½ªø©M¸g®v¡Bªø¦Ñ¡B¤]¦P¼Ë¦aÃÕ»¦祢»¡¡R¡u±Ï¤F§O¤H¡A¦Ó¤£¯à±Ï¦Û¤v¡CÍ¢Y¬O¥ì¼»º¸ªº¤ý¡A²{¦b¥i¥H±q¤Q¦r¬[¤W¤U¨Ó¡A§ÚÌ´N«HÍ¢¡CÍ¢«H¿à¤Ñ¥D¡A¦pªG¤Ñ¥D·R¼}Í¢¡A¦p¤µ¥i±ÏÍ¢¤F¡Cì¨ÓÍ¢»¡¹L¡R¡y§Ú¬O¤Ñ¥Dªº¤l¡C¡z¡v³s¨º©MÍ¢¦P°vªº±jµs¡A¤]³o¼ËÃÕ»¦Í¢¡C
¡@ |
At
illi tenéntes ad Caípham príncipem
sacerdótum, ubi scribæ, et senióres
convénerant. Petrus autem sequebátur eum
a longe, usque in átrium príncipis sacerdótum.
Et ingréssus intro, sedébat cum minístris
ut vidéret finem. Príncipes autem sacerdótum,
et omne concílium, quærébant falsum
testimónium contra Jesum, ut eum morti tráderent:
et non invenérunt cum multi falsi testes accessíssent.
Novíssime autem venérunt duo falsi testes,
et dixérunt: S. Hic dicit: Possum
destruere templum Dei, et post tríduum reædificáre
illud. C. Et surgens princeps sacerdótum
ait illi: S. Nihil respóndes
ad ea, quæ isti advérsum te testificántur?
C. Jesus autem tacébat. Et princeps
sacerdótum ait illi: S. Adjúro te per
Deum vivum, ut dicas nobis, si tu es Christus Fílius
Dei. C. Dicit illi Jesus:
Tu dixísti. Verúmtamen dico vobis, ámodo
vidébitis Fílium hóminis sedéntem
a dextris virtútis Dei, et veniéntem in
núbilibus cæli. C. Tunc
princeps sacerdótum scidit vestiménta
sua dicens: S. Blasphemávit: quid adhuc egémus
téstibus? Ecce nunc audístis blasphémiam:
quid vobis vidétur? C. At illi
respondéntes, dixerunt: S. Reus
est mortis. C. Tunc exspuérunt
in fáciem ejus, et cólaphis eum cecidérunt,
álii autem palmas in faciem eius dederunt, dicentes:
S. Propetíza nobis, Christe,
quis est qui te percússit?
¡@ |
|
¡iC¿qªº¦º¡j±q²Ä¤»®É¨°°_¡B¤@ª½¨ì²Ä¤E®É¨°¡A¹M¦a¶Â·t¡C¦b±Nªñ²Ä¤E®É¨°ªº®ÉÔ¡AC¿q¤jÁn³ÛµÛ¡B»¡¡R¡u¤Ì¨½¡A¤Ì¨½¡I©Ô°¨¼»¤Ú¦U¤j¥§¡I¡v´N¬O»¡¡R¡u§Ú¥D¡I§Ú¥D¡I¬°¤°»ò±Ë±ó§Ú¡H¡v¯¸¦b¨ºùتº¤H¤¤¦³´XÓÅ¥¨£¤F¡B»¡¡R¡uÍ¢¦b¥s¤Ì¨½¨È©O¡I¡v¨ä¤¤¦³¤@¤H¡A¥ß¨è©b¨Ó¡A®³®üµ³ÅÙº¡¤F¾L¡A¿£¦b¤@®ÚĪ¸«¤W¡A±Âµ¹Í¢³Ü¡C¥i¬O§Oªº¤H»¡¡R¡uÅý§Ú̬ݤ̨½¨È¨Ó¤£¨Ó±ÏÍ¢¡I¡vC¿q²Ä¤G¦¸¤jÁn³Û¥s¡A´N¦¹Â_®ð¡C |
C.
Petrus vero sedébat foris in átrio: et
accéssit ad eum una ancílla, dicens: S.
Et tu cum Jesu Galilæo eras. C.
At ille negávit coram ómnibus, dicens:
S. Néscio quid dicis. C.
Exeúnte autem illo jánuam, vidit
eum ália ancílla, et ait his qui erant
ibi: S. Et hic erat cum Jesu Nazaréno.
C. Et iterum negávit cum juraménto:
Quia non novi hominem. Et post pusíllum accessérunt
qui stabant et dixérunt Petro: S.
Vere et tu ex illis es: nam et loquéla tua maniféstum
te facit. C. Tunc cœpit detestári,
et jurári quia non novísset hóminem.
Et contínuo gallus cantávit. Et recordátus
est Petrus verbi Jesu, quod díxerat: Priúsquam
gallus cantet, ter me negábis. Et egréssus
foras, flevit amáre.
¡@ |
|
|
Mane
autem facto, consílium iniérunt omnes
príncipes sacerdótum, et senióres
pópuli advérsus Jesum, ut eum morti tráderent.
Et vinctum adduxérunt eum, et tradidérunt
Póntio Piláto præsidi. Tunc videns
Judas, qui eum trádidit, quod damnátus
esset, pœniténtia ductus, rétulit
trigínta argénteos princípibus
sacerdótum, et senióribus, dicens: S.
Peccávi, tradens sánguinem justum.
C. At illi dixérunt: S.
Quid ad nos? Tu víderis. C.
Et projéctis argénteis in templo, recéssit:
et ábiens, láqueo se suspéndit.
Príncipes autem sacerdótum, accéptis
argénteis, dixérunt: S. Non licit eos
míttere in córbonam: quia prétium
sánguinis est. C. Consílio
autem inito, emérunt ex illis agrum fíguli,
in sepulturam peregrinorum. Propter hoc vocátus
est ager ille, Hacéldama, hoc est, ager sánguinis,
usque in hodiérnum diem. Tunc implétum,
quod dictum est per Jeremíam prophétam,
dicéntem: Et accepérunt trigínta
argénteos prétium appretiáti, quem
appretiavérunt a fíliis Israel: et dedérunt
eos in agrum fíguli, sicut constítuit
mihi Dóminus.
¡@ |
|
|
Jesus
autem stetit ante præsidem: et interrogávit
præses, dicens: S. Tu es Rex
Judæórum? C. Dicit illi
Jesus:
Tu dicis. C. Et cum accusarétur
a princípibus sacerdótum, et senióribus,
nihil respóndit. Tunc dicit illi Pilátus:
S. Non audis quanta advérsum
te dicunt testimónia? C. Et
non respóndit ei ad ullum verbum, ita ut mirarétur
præses veheménter.
¡@ |
|
|
Per
diem autem solémnem consuéverat præses
pópulo dimíttere unum vinctum, quem voluíssent.
Habébat autem tunc vinctum insígnem, qui
dicebátur Barábbas. Congregátis
ergo illis, dixit Pilátus: S.
Quem vultis dimíttam vobis: Barábbam,
an Jesum, qui dicitur Christus? C. Sciébat
enim quod per invíduam tradidíssent eum.
Sedénte autem illo pro tribunáli, misit
ad eum uxor ejus, dicens: S. Nihil
tibi, et justo illi: multa enim passa sum hódie
per visum propter eum. C. Príncipes
autem sacerdótum, et senióres persuasérunt
pópulis ut peterent Barábbam, Jesum vero
pérderent. Respóndens autem præses,
ait illis: S. Quem vultis vobis de
duóbus dimítti? C. At
illi dixérunt: S. Barábbam.
C. Dixit illis Pilátus: S.
Quid ígitur fáciam de Jesu, qui dícitur
Christus? C. Dicunt omnes: S.
Crucifigátur. C. Ait
illis præses: S. Quid enim mali
fecit? C. At illi magis clamábant,
dicéntes: S. Crucifigátur.
C. Videns autem Pilátus quia
nihil profíceret, sed magis tumúltus fíeret:
accépta aqua, lavit manus coram pópulo,
dicens: S. Innocens ego sum a sánguine
iusti hujus: vos vidéritis. C.
Et respóndens univérsus pópulus
dixit: S. Sanguis ejus super nos, et
super fílios nostros. C. Tunc
dimísit illis Barábbam: Jesum autem flagellátum
trádidit eis, ut crucifigerétur.
¡@ |
|
|
Tunc
mílites præsidis suscipiéntes Jesum
in prætorium, congregavérunt ad eum univérsam
cohórtem: et exéuentes eum, chlámydem
coccíneam circumdéderunt ei: et plecténtes
corónam de spinis posuérunt super caput
ejus et arúndinem in dextera ejus. Et genu flexo
ante eum, illudébant ei, dicéntes: S.
Ave, Rex Judæórum. C. Et
exspuéntes in eum, accepérunt arúndinem,
et percutiébant caput eius. Et postquam illusérunt
ei, exuérunt eum chlámyde, et induérunt
eum vestiméntis ejus, et duxérunt eum
ut crucifígerunt.
¡@ |
|
|
Exéuntes
autem, invenérunt hóminem Cyrenæum,
nómine Simónem: hunc angariavérunt
ut tólleret crucem eius. Et venérunt in
locum, qui dícitur Gólgotha, quod est
Calváriæ locus. Et dedérunt ei vinum
bíbere cum felle mixtum. Et cum gustásset,
nóluit bíbere. Postquam autem crucifixérunt
eum, divisérunt vestiménta ejus, sortem
mitténtes: ut implerétur quod dictum est
per prophétam, dicentem: Divisérunt sibi
vestiménta mea, et super vestem meam misérunt
sortem. Et sedéntes, servábant eum. Et
imposuérunt super caput ejus causam ipsius scriptam:
Hic est Jesus Rex Judæórum. Tunc crucifíxi
sunt cum eo duo latrónes: unus a dextris, et
unus a sinístris. Prætereúntes autem
blasphemábant eum, movéntes cápita
sua, et dicéntes: S. Vah, qui
déstruis templum Dei, et in tríduo illud
reædíficas: salva temetípsum. Si
Fílius Dei es, descénde de cruce. C.
Simíliter et príncipes sacerdótum
illudéntes cum scribis et senióribus dicébant:
S. Alios salvus fecit, seípsum
non potest salvum fácere: si Rex Israel est,
descéndat nunc de cruce, et crédimus ei:
confídit in Deo: liberet nunc, si vult eum; dixit
enim: Quia Fílius Dei sum. C.
Idípsum autem et latrónes, qui crucifíxi
erant cum eo, improperábant ei.
¡@ |
|
|
A
sexta autem hora tenébrae factæ sunt super
univérsam terram usque ad horam nonam. Et circa
horam nonam clamávit Jesus voce magna, dicens:
Eli, Eli, lamma sabactháni? C.
Hoc est: Deus meus, Deus meus, ut qquid dereliquísti
me? C. Quidam autem illic stantes,
et audiéntes, dicébant: S.
Elíam vocat iste. C. Et contínuo
currens unus ex eis, accéptam spóngiam
implévit acéto, et impósuit arúndini,
et dabat ei bíbere. Céteri vero dicébant:
S. Sine, videámus an véniat
Elías líberans eum. C.
Jesus autem íterum clamans voce magna, emísit
spíritum.
¡@ |
|
|
(¦¹³B¸÷¤U¡AÀq©À¤ù¨è¡C)
¡@ |
|
|
Et
ecce velum templi scissum est in dua partes a summo
usque deorsum: et terra mota est, et petræ scissæ
sunt, et monuménta apérta sunt: et multa
córpora sanctórum, qui dormíerant,
surrexérunt. Et exéuntes de monuméntis
post resurrectiónem ejus, venerunt in sanctam
civitátem, et apparuérunt multis. Centúrio
autem, et qui cum eo erant, custodiéntes Jesum,
viso terræmotu, et his quæ fiébant,
timuérunt valde, dicéntes: S.
Vere Fílius Dei erat iste. C.
Erant autem ibi mulíeres multæ a longe,
quæ secútæ erant Jesum a Galilææ,
ministrántes ei: inter quas erat María
Magdaléne, et María Jacóbi, et
Joseph mater, et mater filiórum Zebedæi.
¡@ |
|
¬Ý¡I¸t·µªº±b¹÷±q¤W¦Ó¤U¡A¤Àµõ¶}¨Ó¡A¦¨¬°¨â¶ô¡C¤j¦a¾_°Ê¡A¥ÛÀY±Yµõ¡A¼X¹Ó¶}¤F¡A¦³³\¦h¤w¸g¦w¯vªº¸t¤Hªº«Í¨¡A¤]´_¬¡°_¨Ó¡C¥L̦bC¿q´_¬¡«á¡A±q¼X¹ÓùØ¥X¨Ó¡A¶i¤F¸t«°¡AÅã²{µ¹³\¦h¤H¡C¦Ê¤Òªø©M§Oªº¬Ý¦uC¿qªº¤H¡A¬Ý¨£¦a¾_¡B¤Î³o¤@¤Áµo¥Íªº±¡§Î¡A·¥¨ä®`©È¡A»¡¡R¡u³o¯u¬O¤Ñ¥Dªº¤l¡C¡v¦³¦n¨Ç°ü¤k¦b¨ºùØ¡A»·»·¦a¬ÝµÛ¡A¦o̬O±q¥[¾¤§Q¸òC¿q¨Ó¡B¦øÔÍ¢ªº¡Q¨ä¤¤¦³º¿§Q¨Èº¿¹F¦Ø¯Ç¡A¦³¶®¦U§B©MY·æªº¥À¿Ëº¿§Q¨È¡A¤S¦³¸ü§B¼w¨à¤lªº¥À¿Ë¡C |
Cum
autem sero factum esset, venit quidam homo dives ab
Arimathæa, nómine Joseph, qui et ipse discípulus
erat Jesu. Hic accéssit ad Pilátum, et
pétiit corpus Jesu. Tunc Pilátus jussit
reddi corpus. Et accépto corpóre, Joseph
invólvit illud in monuménto suo novo,
quod excíderat in petra. Et advólvit saxum
magnum ad óstium monuménti, et ábiit.
Erat autem ibi María Magdaléne, et áltera
María, sedéntes contra sepúlchrum.
¡@ |
|
¡iC¿q®I¸®¡j¨ì¤F±ß¤W¡A¦³¤@¦ìªü§Qº¿²Äªº´I¤H¡A¦W¥sY·æªº¡A¥L¤]¬OC¿qªºªù®{¡Q¥L¥h¨£¤ñ©Ô¦h¡A¯Á¨úC¿qªº¿òÅé¡C¤ñ©Ô¦h´N§h©Jµ¹¥L¡CY·æ¨ú¤FC¿qªº¿òÅé¡A¥Î¼ä¥ÕªºÀÔ¥¬¥]¦n¡A©ñ¦b¦Û¤vªº·s¼XùØ¡A¨ºÓ¼X¬O¦b¤s¥Û¤¤Æw¥X¨Óªº¡C¥L¤S§â¤j¥ÛÂà¨ì¼X¹Óªù¤f¡AµM«á¨«¤F¡C |
|
|
¨üÃø©l¥½§¹²¦¡A¥q²½¤£¤f§k¸g¥»¡A¤»«~¤]¤£¦V¥LÄm»¡Q¸t¤§¤T¡B¸t¤§¥|©M¸t¤§¤»Õ°Û¨üÃø©l¥½¡A¤]¥é·Ó¦¹¨Ò¡C
Õ¥q²½¥»¤é¶·Á|¦æ²Ä¤G»O©Î²Ä¤T»OÀ±¼»¡A¨üÃø©l¥½¤£¥²«©À¡A却§ï»w¥H¤UªººÖµ¥H¥N´À¤§¡C
¡@ |
ALTERA
autem die, quæ est post Parascéven, convenérunt
príncipes sacerdótum, et pharisæi
ad Pilátum, dicéntes: Dómine, recordáti
sumus quia sedúctor ille dixit adhuc vivens:
Post tres dies resúrgam. Jube ergo custodíri
sepúlchrum usque in diem tértium: ne forte
véniant discípuli ejus, et furéntur
eum, et dicant plebi: Surréxit ad mórtuis:
et erit novíssimus error pejor prióre.
Ait illis Pilátus: Habétis custódiam,
ite, custodíte sicut scitis. Illia utem abeuntes,
muniérunt sepúlchrum, signántes
lápidem, cum custódibus. — Credo.
|
|
C¿q³Q°v©ó¤Q¦r¬[«á¡A±q²Ä¤»®É¨°°_¡B¤@ª½¨ì²Ä¤E®É¨°¡A¹M¦a¶Â·t¡C¦b±Nªñ²Ä¤E®É¨°ªº®ÉÔ¡AC¿q¤jÁn³ÛµÛ¡B»¡¡R¡u¤Ì¨½¡A¤Ì¨½¡I©Ô°¨¼»¤Ú¦U¤j¥§¡I¡v´N¬O»¡¡R¡u§Ú¥D¡I§Ú¥D¡I¬°¤°»ò±Ë±ó§Ú¡H¡v¯¸¦b¨ºùتº¤H¤¤¦³´XÓÅ¥¨£¤F¡B»¡¡R¡uÍ¢¦b¥s¤Ì¨½¨È©O¡I¡v¨ä¤¤¦³¤@¤H¡A¥ß¨è©b¨Ó¡A®³®üµ³ÅÙº¡¤F¾L¡A¿£¦b¤@®ÚĪ¸«¤W¡A±Âµ¹Í¢³Ü¡C¥i¬O§Oªº¤H»¡¡R¡uÅý§Ú̬ݤ̨½¨È¨Ó¤£¨Ó±ÏÍ¢¡I¡vC¿q²Ä¤G¦¸¤jÁn³Û¥s¡A´N¦¹Â_®ð¡C |
|
|
(¦¹³B¸÷¤U¡AÀq©À¤ù¨è¡C)
kneel ¡@ |
|
|
¬Ý¡I¸t·µªº±b¹÷±q¤W¦Ó¤U¡A¤Àµõ¶}¨Ó¡A¦¨¬°¨â¶ô¡C¤j¦a¾_°Ê¡A¥ÛÀY±Yµõ¡A¼X¹Ó¶}¤F¡A¦³³\¦h¤w¸g¦w¯vªº¸t¤Hªº«Í¨¡A¤]´_¬¡°_¨Ó¡C |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
奉獻詠
(Ps.
68. 21, 22)
IMPROPERIUM expectávit cor meum, et misériam:
et sustínui qui simul mecum contristarétur,
et non fuit: consolantem me quæsívi,
et non inveni: et déderunt in escam meam fel,
et in siti mea potavérunt me acéto.
¡@
|
|
¡@
®¢°d©M¼~´e¡B§é¶Ë¤F§Úªº¤ß¡Q§Ú«ü±æ¤F¦³¤HÅé«ò§Ú¡AúÓ¨S¦³¤@Ó¡Q§Ú´÷±æ¤F¦³¤H¦w¼¢§Ú¡A¥i¬O´M¤£µÛ¡C¥LÌ®³WÁxµ¹§Ú·í¹ª«¡Q§Ú´÷¤F¡A¥LÌ®³¾Lµ¹§Ú³Ü¡C
(µú68:21-22) |
默禱經
CONCEDE, quæsumus Dómine: ut óculis tuæ
majestátis munus oblátum, et grátiam nobis devotiónis
obtíneat, et efféctum beátæ perennitátis acquírat.
Per Dóminum nostrum
¡@ |
|
¡@
¥D¡A¨D祢®¦ã¡R¨Ï³o©^Äm¤_祢´L«eªºÂ§ª«¡A¬°§ÚÌÀòP°@¸Ûªº®¦Ãd¡A¨Ã±Ã±o¯uºÖªº¥Ã¥Í¡C¦]§ÚÌ¥D¡K¡K¡C
©À¤Q¦r¬[ªº¹|Á¤ޡC
|
¤Q¦r¬[ªº¹|Á¤Þ
On the Feasts of the Holy Cross, and of the Precious Blood of our Lord Jesus Christ.
VERE
dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, æterne Deus. Qui salútem humáni generis
in ligno crucis constituísti: ut, unde mors oriebátur,
inde vita resúrgeret: et qui in ligno vincébat, in
ligno quoque vincerétur: per Christum Dóminum nostrum.
Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes,
tremunt Potestátes. Cœli, cœlorumque virtútes ac beáta
Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus
et nostras voces, ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici
confessióne dicéntes:
¡@ |
¡@ |
¡@
¥D¡B¦Ü¸tªº¤÷¡B¥þ¯à¥Ã¥Íªº¤Ñ¥D¡A§Ú̮ɮɳB³B¹|Á©p¡A¹ê¬O¥¿¸q¦Ó¥²¶·ªº¡AÄÝ©ó§Ṳ́Ѿªº¡A¤]ÄݧÚ̱o±Ïªº¡C祢ÂǵۧÚÌ¥D°ò·þ¡B±N¤HÃþªºÀò±Ï«Ø¦¨©ó¤Q¦r¬[ªº¸t¤ì¤W¤F¡R¦º¤`¬J¥Ñ¤ì¦Óµo¥Í¡A¥Í©R¤]¶·¥Ñ¤ì¦Ó«ì´_¡A¬°¨Ï¾Ì¨º菓¤ì¦ÓÀò³Óªº
(Å]°)¡A¤]¥Ñ¦¹¸t¤ì¦ÓºG±Ñ¡C
ÂǵÛÍ¢ (°ò·þ)¡B¹ï©ó祢ªº´L«Â¡B½Ñ¤Ñ¯«¤©¥HÆg¬ü¡A®_¨îªÌ¤©¥H´Ü±R¡A´xÅvªÌ¤©¥H·q¬È¡A½Ñ¤Ñ¸Ux©M´¶¤Ñªº²§¯àªÌ¥H¤Î¦³ºÖªº¿K·RªÌ¡B¬Û»PÅwªY¦Ó¤©¥H¯¬¶P¡C¨D祢®¦ã§Ú̪ºÃ«Án¡A¤]¦P¥L̪ººqÃý¦X¦¨¤@°_¡A¦@µo°@®¥ªº¹|Æg¡R¸t¡B¸t¡B¸t¡K¡K¡C
|
領主詠 (Matth. 26. 42)
PATER, si non potest hic calix transíre
nisi bibam illum, fiat volúntas tua.
¡@
|
|
¡@
¡u§Úªº¤÷¡I³oÀïY¤£¯à§K¥h¡A¥²n§Ú¶¼¡AÄ@祢ªº·N¦®©Ó¦æ§a¡I¡v
(º¿26:42) |
領後經
PER
huius, Dómine, operatiónem mystérii: et vitia nostra
purgéntur, et justa desidéria compleántur. Per Dominum
nostrum Jesum Christum ...
¡@ |
¡@ |
¡@
¥D¡A¤Á±æ³oÓ¶øÂݵo´§§@¥Î¡Rº°°£§Ú̺غتº´c²ß¡Aº¡¨¬§Ú̪º¦X¸q·NÄ@¡C¦]§ÚÌ¥DC¿q°ò·þ......¡C
|
|