¡@


¡@
¸tªK¥D¤é

µµ  Violet

¦bÀ±¼»«eÁ|¦æ¤F¯¬¸t¾ðªK©M¹C¦æ¤§³B¡A¥q²½¨ì¤F²½»O¡A¤£©À²Ä¥|¤Q¤G½g¸tµú©M»{¸o¸g¡AúÒ³wª½¨«¤W²½»O¡Q¤f§k²½»O¤¤¶¡«á¡AÁ|¦æ¶i­»Â§¦p±`¡C

進台詠 (Ps. 21. 20,22)

DOMINE, ne longe fácias auxílium tuum a me, ad defensiónem meam áspice: líbera me de ore leónis, et a córnibus unicórnium humilitátem meam. — (Ps. ibid. 2) Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? longe a salúte mea, verba delictorum meorum. — Dómine, ne longe fácias ...
¡@

¡@

¤W¥D¡I²ö­n»·Â÷§Ú¡I§Úªº«i¤O¡A«æ¨Ó»²§U§Ú§a¡I±Ï§Ú²æÂ÷·à¤lªº¤f¡A¥Ñ³¥¤ûªº¨¤¤¤¡B©ì¥X§Ú³o­W´oªº¤H¡C§Úªº¤Ñ¥D¡B§Úªº¤Ñ¥D¡A¨D祢««ÅU§Ú§a¡I祢¬°¤°»ò±Ë±ó¤F§Ú¡H祢¬°¦ó»·Â÷¤F§Úªº«s¨D¡A©M§Ú©IÆ~ªº¨¥µü¡H¤W¥D¡I²ö­n»·Â÷§Ú¡I......¡C (µú2:20,22,2)

集禱經

OMNIPOTENS sempitérne Deus, qui humáno géneri, ad imitándum humilitátis exémplum, Salvatórem nostrum carnem súmere, et crucem subíre fecisti: concéde propitius; ut ad patiéntiae ipsíus habére documénta, et resurrectiónis consórtia mereámur. Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum ...
¡@

¡@
¡@

¥þ¯à¥Ã¦bªº¤Ñ¥D¡A祢´¿Ä@§Ú­Ìªº±Ï¥D¨ú­Ó¦×Âß¡A¨ü¤Q¦r¬[¦D¼®¡A¬Oµ¹¤HÃþ¤@­Ó¥é®ÄÁ¾»¹ªºªí¦¡¡Q¨D祢®¦½ç§Ú­Ì¯à¨úªkÍ¢§Ô­Wªº¸t½d¡A¨Ã¯à¤À¨ÉÍ¢´_¬¡ªº¥úºa¡C¦]§Ú­Ì¥D¡K¡C

書信 (Phil., 2. 5-11)

FRATRES: Hoc enim sentíte in vobis, quod et in Christo Jesu: qui cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo: sed semetípsum exinanívit formam servi accípiens, in similitúdinem hóminem factus, et hábitu invéntus ut homo. Humiliávit semetípsum, factus obédiens usque ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod et Deus exaltávit illum: et donávit illi nomen, quod est super omne nomen: (here genuflect) ut in nómine Jesu omne genu flectátur cœlestium, terréstrium, et infernórum: et omnis língua confiteátur, quia Dóminus Jesus Christus in glória est Dei Patris.
¡@

  ¡@

§Ì¥S°Ú¡R§A­ÌÀ³¸ÓÃhµÛ°ò·þ­C¿q©ÒÃhªº¤ß±¡¡CÍ¢ÁöµM¨ã¦³¤Ñ¥D©Ê¡AúÓ¤£§â¦Û¤v»P¤Ñ¥D¥­µ¥¡B§@¬°¤@¥ó¨ÌÅʤ£±Ëªº¾Ô§Q«~¡Q¤Ï¦Ó¨ú¤F¥£¹²ªº©Ê½è¡A¦¨¬°©M§Ú­Ì¦P¼Ëªº¤H¡A¦Ó­é¹Ü¦Û¤v©ÒÀ³¦³ªº¤@¤Á¡C¤H­Ì«öµÛÍ¢¦b¦U¤è­±©Òªí¥Üªºª¬ºA¡A»{¥XÍ¢¬O¤H¡QÍ¢«K©}¤v¦Û¤U¡AªA±q¨ì¦º¡A¬Æ¦Ü¦º¦b¤Q¦r¬[¤W¡C¦]¦¹¤Ñ¥DÁ|´­¤FÍ¢¡A½àµ¹Í¢¶W¶V¸U¦W¥H¤Wªº¦W¡A¨Ï¤@¤Á¦b¤Ñ¤Wªº¡B¦a¤Wªº©M¦aº»¤¤ªº¡A¦]­C¿qªº¦W¡B(¦¹³B¸÷¥b½¥) ³£­n©}½¥¡A²³¤f³£­n©ú»{­C¿q°ò·þ¬°¥D¡A©~¦b¤Ñ¥Dªº¥úºa¤º¡C

¥x¶¥µú (Ps. 72. 24, 1-3)

TENUISTI manum déxteram meam: et in voluntáte tua deduxísti me: et cum glória assumpsísti me. Quam bonus Israel Deus rectis corde! mei autem pene moti sunt pedes: pene effusi sunt gressus mei: quia zelávi in peccatóribus, pacem peccatorum videns.
¡@

¡@

祢´¤µÛ¤F§Úªº¥k¤â¡Q祢¥H祢ªº°V¨¥¤Þ¾É¤F§Ú¡Q祢±µ¤F§Ú¨«¶i祢ªººaÄ£¤¤¡C¤Ñ¥D«Ý¨}µ½ªº¤H©M¤ß²bªº¤H¹ê¦b«p¹D¡I¦Ü¤_§Ú¡A§Úªº¸}´X¥GÅCÃܤ£©w¡A§Úªº¸}ÀI¨Ç·Æ­Ë¡A¦]¬°§Ú¨£´c¤J©M±j¾îªº¤H¨ÉºÖ¡A´N¤ßÃh§ª·N¡C

¨È¦Ø¸ô¨È (Ps. 21. 2-9, 18,19, 22, 24, 32)

DEUS, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? Longe a salúte mea verba delictórum meórum. Deus meus, clamábo per diem, nec exáudies: in nocte, et non ad insipiéntiam mihi. Tu autem in sancto hábitas, laus Israel. In te speravérunt patres nostri: speravérunt, et liberásti eos. Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: in te speravérunt, et non sunt confúsi. Ego autem sum vermis, et non homo: oppróbrium hóminum, et abiéctio plebes. Omnes qui vidébant me, aspernabántur me: locúti sunt lábiis, et moverunt caput. V.: Speravit in Dómino, erípiat eum: salvum fáciat eum quóniam vult eum. Ipsi vero consideravérunt, et conspexérunt me: divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem. Libera me de ore leónis: et a córnibus unicórnium humilitátem meam. Qui timétis Dóminum, laudáte eum: univérsum semen Jacob, magnificáte eum. Annuntiábitur Dómino generátio ventura: et annuntiabunt cœli justítiam ejus. Pópulo, qui nascétur, quem fecit Dóminus.
¡@

¡@

§Úªº¤Ñ¥D¡B§Úªº¤Ñ¥D¡A¨D祢««ÅU§Ú§a¡I祢¬°¤°»ò±Ë±ó¤F§Ú¡H
祢¬°¦ó»·Â÷¤F§Úªº«s¨D¡A©M§Ú©IÆ~ªº¨¥µü¡H
§Úªº¤Ñ¥D¡I§Ú¥Õ¤Ñ©I¸¹¡A祢¤£À³¤¹¡Q¶Â©]«s¨D¡A¤]±o¤£µÛ¼¾¼¢¡C
¦ý祢¬O¸t¼äªº¡A祢¦í¦b¥ì¼»º¸Æg¹|¤§¤¤¡C
§Ú­Ìªº¯ª¥ý¨Ì¾a¤F祢¡Q¥L­Ì¨Ì¾a祢¡A祢«K¸Ñ±Ï¤F¥L­Ì¡C
¥L­Ì©IÆ~祢¡A«K±o¤F±Ï´©¡Q¥L­Ì¨Ì¾a¤F祢¡A´N¤£»X²Û°d¡C
¦ý¬O¡B§Ú©{¦pįÂΡA¨S¦³¤H§Î¡A¦¨¤F¤H­Ìªº´Û­â¡A¹¡¨ü¤F¦Ê©mªºÂƵø¡C
¤Z¬Ý¨£§Úªº¤H¡A³£À¸¯º§Ú¡AºJ¼L·nÀY»¡¡R
¡uÍ¢¬J¦«¥I¤F¤W¥D¡A¤W¥D´N·í±ÏÍ¢¡A¤W¥D¬J³ß·RÍ¢¡A´N·í±Ï§UÍ¢¡I¡v
¥L­ÌúÒ¸C²´«ãµø§Ú¡C¥L­Ì¥Ê¤À¤F§Úªº¦ç»n¡A¬°§Úªºªø¦ç¥L­Ì©àùÄ¡C
±Ï§Ú²æÂ÷·à¤lªº¤f¡A¥Ñ³¥¤û¨¤¤¤¡B©ì¥X§Ú³o­W´oªº¤H¡C
§A­Ì·q¬È¤W¥Dªº¤H¡AÆg¬üÍ¢§a¡I¶®¦U§B¤@Á`ªº«á¸Ç¡A¥úºaÍ¢§a¡I
Ä@±N§^¥Dªº³Ó§Q¶Çµ¹«á¥N¡Q
Ä@«á¥N¤H±NÍ¢ªº¥¿¸q¡B¶Çµ¹±N¥Íªº¦Ê©m¡A¨¥©ú¡R¡u³o¬O¥D©Ò¦æªº¡C¡v

(µú21:2-9,18,19,2,24,32)

°Û¨üÃø©l¥½ªº¤è¦¡¦p¤U¡R¤£±aÄúÀë©M­»Äl¡A¤T¦ì¤»«~¥Ñ»²²½¤G¤H³­¦PµÛ¡A¸÷¦b²½»O«e¡A§CÁn©À¡R¥þ¯àªº¤Ñ¥D¡AÀH§Y¦V¥q²½¨D­°ºÖ»¡¡R¯«¤÷¡A¨D±z­°ºÖ§Ú­Ì¡C¥q²½§Yµª»¡¡RÄ@¥D¦b§A­Ìªº¤ß¤¤©M§A­Ìªº®B¤W¡A¨Ï§A­Ì¥HÀ³¨ã©M¬ÛºÙªº¤è¦¡¡B¶Ç³øÍ¢ªººÖ­µ¡R¦]¤÷+¡A¤Î¤l¡A¤Î¸t¯«ªº¦W¡C¤T¦ì¤»«~§Yµª¡R°Ú­Ì¡CµM«á°º¦P»²²½¤G¤H¥ý¦V²½»O­P·q¡A«e©¹°ÛºÖ­µ³B¡A³wª½¶}©l°ÛŪ¡C

福音 (Matthew, 26. 1-75, 27. 1-66)

¨Ì·Óº¿Äu©Ò¶Ç§Ú­Ì¥D­C¿q°ò·þªº¨üÃø©l¥½¡C 

¡@

IN illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Scitis quia post bíduum Pascha fiet, et Fílius hóminis tradétur ut crucifigátur? C. Tunc congregáti sunt príncipes sacerdótum, et senióres pópuli in átrium príncipis sacerdótum, qui dicibátur Cáiphas: et consílium fecérunt ut Jesum dolo tenérent, et occiderent. Dicébant autem: S. Non in die festo, ne forte tumúltus fíeret in pópulo.
¡@

¡@



¨º®É­Ô¡B­C¿q©MÍ¢ªºªù®{¨Ó¨ì¤@­Ó¦W¥s¤é¦âº¿¥§ªº¤s¶é¡A¹ïÍ¢ªºªù®{»¡¡R¡u§A­Ì¯d¦b³o¸Ì¡Aµ¥§Ú¨ì¨º¹L¥h¬èë¡C¡vÍ¢´N±aµÛ§B¦h¸S©M¸ü§B¼wªº¨â­Ó¨à¤l¤@¦P¥h¡CÍ¢¶}©l¼~´eÃø¹L°_¨Ó¡Q©ó¬O¹ï¥L­Ì»¡¡R¡u§Úªº¤ßÆF¼~´e±o­n¦º¡Q§A­Ì¯d¦b³o¸Ì¡A©M§Ú¤@¦P¿ôµÛ¡C¡vÍ¢´Nµy·L¨«¦V«e¥h¡A¥ñ¦b¦a¤W¡A¬è뻡¡R¡u§Úªº¤÷¡I­Y¬O¥i¯à¡A³oÀï§K¤F§Ú§a¡IµM¦Ó¡B¤£­n·Ó§Úªº·NÄ@¡A¦ý·Ó祢ªº·NÄ@¡C¡vÍ¢¦P¨ìªù®{¨º¸Ì¡A¨£¥L­ÌºÎµÛ¤F¡A´N¹ï§B¦h¸S»¡¡R¡u§A­Ì³ºµM¤£¯à¦P§Ú¿ôµÛ¤@ÂIÄÁ¶Ü¡H§A­Ì¸Ó¿ôµÛ¡B¬èë¡A§K³´©ó»¤´b¡Rºë¯«¬O»¨²nªº¡A¦Ó¦×Åé³n®z¤F¡C¡vÍ¢²Ä¤G¦¸¬è뻡¡R¡u§Úªº¤÷¡I³oÀï­Y¤£¯à§K¥h¡A¥²­n§Ú¶¼¡AÄ@祢ªº¦®·N©Ó¦æ§a¡I¡vÍ¢¤S¦^¨Ó¡A¨£¥L­ÌÁÙ¬OºÎµÛ¡Q­ì¨Ó¥L­Ìªº²´¥Ø©ü¨I¡CÍ¢¦AÂ÷¶}¥L­Ì¡A¤S¥h²Ä¤T¦¸¬èë¡A¤´Â»¡¦P¼Ëªº¸Ü¡C¤§«á¡A¦^¨ìªù®{¨º¸Ì¡A¹ï¥L­Ì»¡¡R¡u§A­ÌºÎı¡B¦w·²§a¡I®É­Ô¨ì¤F¡A¤H¤l±N³Q¥æ¨ì¸o¤H¤â¸Ì¡C°_¨Ó¡I¨«§a¡I¬Ý¡I­t½æ§Úªº¤Hªñ¤F¡I¡v 

¡@

C. Cum autem Jesus esset in Bethánia in domo Simónis leprósi, accéssit ad eum múlier habens alabástrum unguénti pretiosi, et effúdit super caput ipsíus recumbéntis. Vidéntes autem discípuli, indignáti sunt dicéntes: S. Ut quid perdítio hæc? pótuit enim istud venumdári multo, et dari paupéribus. C. Sciens autem Jesus, ait ilis: Quid molésti estis huic mulíeri? opus enim bonum operáta est in me. Nam semper páuperes habétis vobíscum: me autem non semper habétis. Mittens enim hæc unguéntum hoc in corpus meum, ad sepeliendum me fecit. Amen dico vobis, ubicúmque prædicátum fúerit hoc Evangélium in toto mundo, dicétur et quod hæc fecit in memóriam ejus. C. Tunc ábiit unus de duódecim, qui dicebátur Judas Iscariótes, ad principes sacerdotum, et ait illis: S. Quid vultis mi dare, et ego vobis eum tradam? C. At illi constituérunt ei tríginta argénteos. Et exínde quærebat opportunitatem ut eum tráderet.
¡@
¡i­C¿q³Q®·¡jÍ¢ÁÙ¦b»¡¸Üªº®É­Ô¡A¤Q¤G®{¤§¤@ - ¯ø¹F´µ¨Ó¤F¡CÁÙ¦³¤@¤j¸s¤H¡A±aµÛ¤M¼C´Ò´Î¡A¥L­Ì³£¬O¥q²½ªø©M¥Á¶¡ªø¦Ñ»º¨Óªº¡C¨º­t½æ­C¿qªºµ¹¥L­Ì¤@­Ó·t¸¹»¡¡R¡u§Ú¤f¿Ëªº¡A´N¬OÍ¢¡A§A­Ì´N®³¦íÍ¢¦n¤F¡C¡v¯ø¹F´µÀH§Y¨ì­C¿q­±«e»¡¡R¡u©Ô¤ñ¡A½Ð¦w¡I¡v´N¤f¿Ë¤FÍ¢¡C­C¿q¹ï¥L»¡¡R¡uªB¤Í¡I§A¨Ó°µ¤°»ò¡H¡v©ó¬O¡B¥L­Ì¤W«e¤U¤â¡A®³¦í­C¿q¡C¸òÀH­C¿qªº¤H¤¤¡A¦³¤@­Ó¡B¦ù¤â©Þ¥X¼C¨Ó¡A¬å¤j¥q²½ªº¹²¤H¡A«d¤U¤@­Ó¦Õ¦·¡C­C¿q¹ï¥L»¡¡R¡u¦¬°_¼C¨Ó¡A´¡¤JÀT¸Ì¡Q¤Z¬O°Ê¼Cªº¡A¥²¥B¦º©ó¼C¤U¡C§A·Q§Ú¤£¯à½Ð¨D§Úªº¤÷¡A¥ß§Y¾Dµo¤Q¤G¹Î¦hªº¤Ñ¯«¨Ó¶Ü¡I¥i¬O³o¼Ë¡B¸g¤W©Ò»¡¡R¥²¸Ó¦p¦¹ªº¸Ü¡A«ç»òÀ³Åç©O¡H¡v´N¦b¨º®É¡B­C¿q¹ï²³¤H»¡¡R¡u§A­Ì±a²Z¤M¼C´Ò´Î¡A¥X¨Ó®³§Ú¡A¦n¹³®³üL¯s¤@¼Ë¡C§Ú¤Ñ¤Ñ§¤¦b¸t·µ¸Ì±Ð°V¤H¡A§A­Ì¨Ã¨S¦³®³§Ú¡C¦ý¬°À³Åç¥ýª¾©Ò¼gªº¡A³o¤@¤Á³£¹ê²{¤F¡C¡vªù®{©ó¬OºJ¤U¤FÍ¢¡B³£°k´²¤F¡C
Prima autem die azymórum accessérunt discípuli ad Jesum, dicéntes: S. Ubi vis parémus tibi comédere pascha? C. At Jesus dixit: Ite in civitátem adquemdam, et dícite ei: Magíster dicit: Tempus meum prope est, apud te fácio pascha cum discípulis meis. C. Et fecérunt discípuli sicut constítuit illis Jesus, et paravérunt pascha. Véspere autem facto, discumbébat cum duódecim discípulis suis. Et edéntibus illis, díxit: Amen dico vobis, quia unus vestrum me traditúrus est. C. Et contristáti valde, cœperunt sínguli dícere: S. Numquid ego sum, Dómine? C. At ipse respóndens, ait: Qui intíngit mecum manum in parópside, hic me tradet. Fílius quidem hóminis vadit, sicut scriptum est de illo; væ autem hómini illi, per quem Fílius hominis tradétur: bonum erat ei, si natus non fuísset homo ille. C. Respóndens autem Judas, qui trádidit eum, dixit: S. Numquid ego sum, Rabbi? C. Ait illi: Tu dixisti.

¡@

¡i¦b¤j¥q²½«e¡j¥L­Ì®³¤F­C¿q¡A§âÍ¢°e¨ì¤j¥q²½»\ªk¨º¸Ì¡C¸g®v©Mªø¦Ñ¡B¤w¦b¨º¸Ì»E·|¡C§B¦h¸S»·»·¸òµÛ­C¿q¡A¤@ª½¨ì¤j¥q²½ªº®x°|¸Ì¡C¥L¶i¥h¤F¡A©M¹²¤H§¤¦b¤@°_¡A­n¬Ý­Óµ²§½¡C¥q²½ªø©M¥þÅéij­û¡B­n·Q§ä¥X¤@­Ó°²ÃÒ¾Ú¨Ó¡B»z§i­C¿q¡A¦n§âÍ¢³B¦º¡CÁö¦³¦n¦h°²ªºÃÒ¤H¥X¨Ó¡A¦ý§ä¤£¥X¤°»ò¡C¥½¤F¡B¦³¨â­Ó¤H¥X¨Ó¡B»¡¡R¡u³o­Ó¤H»¡¹L¡R§Ú¯à©î·´¤Ñ¥Dªº¸t·µ¡A¤T¤é¤º¡B­«·s§â¥¦«Ø³y°_¨Ó¡C¡v¤j¥q²½¯¸°_¨Ó¡A¹ï­C¿q»¡¡R¡u³o¨Ç¤HÁ|¥XÃÒ¾Ú¨Ó§i祢¡A祢¤£¦^µª¤°»ò¶Ü¡H¡v­C¿qúÒ½pÀq¤£¨¥¡C¤j¥q²½¹ïÍ¢»¡¡R¡u§Ú¦]¥Í¬¡ªº¤Ñ¥D¡B©R祢µo»}§i¶D§Ú­Ì¡R祢¬O°ò·þ¡B¤Ñ¥Dªº¤l¶Ü¡H¡v­C¿q¹ï¥L»¡¡R¡u§A»¡¤F¡C¦ý§ÚÁÙ§i¶D§A­Ì¡R±N¨Ó¦³¤@¤Ñ¡A§A­Ì­n¨£¤H¤l§¤¦b¥þ¯àªÌ¥kÃä¡A­¼µÛ¤Ñ¤Wªº¶³­°¨Ó¡C¡v¤j¥q²½´N¼¹¯}¦Û¤wªº¦çªA»¡¡R¡uÍ¢»¡¤FÁ¶Âpªº¸Ü¡A§Ú­Ì¦ó¥²¦A­n¨£ÃÒ¡H§A­Ì­è¤~³£Å¥¨ì¤F³oÁ¶Âpªº¸Ü¡C§A­Ì¬Ý¨Ó«ç¼Ë¡H¡v¥L­Ì¦^µª»¡¡R¡uÍ¢À³¸Ó¦º¡I¡v·í¤U¡B¥L­Ì´N³èÍ¢ªº­±¡A¥Î®±ÀY¥´Í¢¡Q¦³ªº¥Î¤â´x¥´Í¢¡B»¡¡R¡u°ò·þ¡I祢°µ¥ýª¾§a¡Iµ¹§Ú­Ì»¡¡R¥´祢ªº¬O½Ö¡H¡v 
¡@
C. Cœnántibus autem eis, accépit Jesus panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque discípulis suis, et ait: Accipite, et comédite: hoc est Corpus meum. C. Et accípiens cálicem, grátias egit: et dedit illis, dicens: Bíbite ex hoc omnes. Hic est enim sanguis meus novi testaménti, qui pro multis effundétur in remissiónem peccatórum. Dico autem vobis: non bibam ámodo de hoc genímine vitis, usque in diem illum, cum illud bibam vobíscum novum in regno Patris mei.

¡@

¡i§B¦h¸S­I¥D¡j¨º®É¡B§B¦h¸S¦b¥~Ãä®x°|¸Ì§¤µÛ¡A¦³¤@­Ó¨Ï¤k¨«¨Ó¡B»¡¡R¡u§A¤]¬O¦P¥[¾¤§Q¤H­C¿q¤@°_ªº¡C¡v§B¦h¸SúÓ¦b²³¤H«e§_»{¡B»¡¡R¡u§Ú¤£ª¾¹D§A»¡¤°»ò¡C¡v·í¥L¥X¥h¡A¨ì¤Fªù¤f¡A¤S¦³¤@­Ó¨Ï¤k¬Ý¨£¥L¡A´N¹ï¨º¸Ìªº¤H¡B»¡¡R¡u³o­Ó¤H¤]¬O¦P¯Ç¥`¦Ø¤H­C¿q¤@°_ªº¡C¡v§B¦h¸S¤Sµo»}§_»{¡B»¡¡R¡u§Ú¤£»{ÃѨº­Ó¤H¡C¡v¹L¤F¤£¦h®É¡A®ÇÃ䯸µÛªº¤H¨«¤W¨Ó¡A¹ï§B¦h¸S»¡¡R¡u§A¤@©w¬O¦PÍ¢¤@°_ªº¡A¦]¬°§Aªº¤f­µ¡B§â§AÅS¥X¨Ó¤F¡C¡v§B¦h¸S´N©G½|µo»}°_¨Ó¡B»¡¡R¡u§Ú¤£»{ÃѨº­Ó¤H¡C¡v±µµÛÂû´N³Ú¤F¡C§B¦h¸S·Q°_­C¿qªº¸Ü¡R¡uÂû³Ú¤§«e¡A§A­n¤T¦¸­I°f§Ú¡v¡A´N¥X¥hµh­ú¡C
¡@
C. Et hymno dicto, exiérunt in montem Olivéti. Tunc dixit illis Jesus: Omnes vos scándalum patiémini in me, in ista nocte. Scriptum est enim: Percútiam pastórem, et dispergéntur oves gregis. Postquam autem resurréxero, praecédam vos in Galilæam. C. Respóndens autem Petrus, ait illi: S. Et si omnes scandalizáti fúerint in te, ego nunquam scandalízabor. C. Ait illi Jesus: Amen dico tibi, quia in hac nocte, ántequam gallus cantet, ter me negábis. C. Ait illi Petrus: S. Etiam si oportúerit me mori tecum, non te negábo. C. Simíliter et omnes discípuli dixérunt.
¡@
¡i¿Ñ±þ­C¿q¡j¨ì¤F¦­±á¡A¥þÅé¥q²½ªø©M¥Á¶¡ªø¦Ñ¡B¦@¦P°Óij¡A³B¸m­C¿q¡A¦n§âÍ¢±þ¦º¡C©ó¬O§âÍ¢¸i¸j°_¨Ó¡A¸Ñ°eÁ`·þ¤ñ©Ô¦h¡C 
Tunc venit Jesus cum illis in villam, quæ dicitur Gethsémani, et dixit discípulis suis: Sedéte hic donec vadam illuc, et orem. C. Et assúmpto Petro, et duóbus fíliis Zebedæi, cœpit contristrári, et mœstus esse. Tunc ait illis: Tristis est ánima mea usque ad mortem: sustinéte hic, et vigiláte mecum.

¡@

¡i¯ø¹F´µªº¦º¡j³o®É­t½æÍ¢ªº¯ø¹F´µ¡A¬Ý¨£­C¿q©w¤F¦º¸o¡A´N«á®¬¤F¡Q§â¤T¤Q¶ô»È¿ú¡BÁÙµ¹¥q²½ªø©Mªø¦Ñ¡B»¡¡R¡u§Ú¥X½æ¤FµL¸oªÌªº¦å¡A§Ú¥Ç¤F¸o¡C¡v¦ý¬O¥L­Ì»¡¡R¡u¨º©M§Ú­Ì¦³¤°»òÃö«Y¡H³o¬O§Aªº¨Æ¡C¡v¥L´N§â¨º»È¿ú©ß¦b¸t©ÒùØ¡A¥X¥h¦Q¦º¤F¡C²³¥q²½ªø¬B°_»È¿ú¨Ó¡B»¡¡R¡u³o¬O¦å»ù¡A¤£¥i©ñ¦bÄm»ö½cùØ¡C¡v¥L­Ì°Óij¡A´N§â¨º»È¿ú¶R¤F¤@¶ô窰¥Ð¡A§@¬°®I¸®¥~¶m¤H¤§¥Î¡C©Ò¥H¨º¶ô¥Ð¡B¦Ü¤µÁÙ¥s°µ¡u¦å¥Ð¡v¡C³oÀ³Åç¤F¥ýª¾­C¦Ø¦Ì¨Èªº¸Ü¡B»¡¡R¡u¥L­Ì¨ú¤F¤T¤Q¶ô»È¿ú¡Q³o¬O¥ì¼»º¸¤l®]¦ô©wªº¡B¤@­Ó³Q¥X½æªº¨­»ù¡B¥æ©ö¤F¤@¶ô窰¥Ð¡A·ÓµÛ¥D©Ò§h©J§Ú°µªº¡C¡v
¡@
C. Et progréssus pusíllum, prócidit in fáciem suam, orans, et dicens: Pater mi, si possíbile est, tránseat a me calix iste. Verúmtamen non sicut ego volo, sed sicut tu. C. Et venit ad discípulos suos, et invénit eos dormiéntes: et dixit Petro Sic non potuístis una hora vigiláre mecum? Vigiláte, et oráte, ut non intrétis in tentatiónem. Spíritus quidem promptus est, caro autem infírma. C. Iterum secúndo ábiit, et orávit, dicens: Pater mi, si non potest hic calix transire, nisi bibam illum, fiat volúntas tua. C. Et venit íterum, et invénit eos dormiéntes: erant enim óculi eórum graváti. Et relíctis illis, íterum ábiit, et orávit tértio, eúmdem sermónem dicens. Tunc venit ad discípulos suos, et dicit illis: Dormíte jam, et requiéscite: ecce appropinquávit hora, et Fílius hóminis tradétur in manus peccatórum. Súrgite, eámus: ecce appropinquávit qui me tradet.

¡@

¡i¦b¤ñ©Ô¦h«e¡j­C¿q¯¸¦bÁ`·þ­±«e¡AÁ`·þ°ÝÍ¢»¡¡R¡u祢¬OµS¤Ó¤Hªº°ê¤ý¶Ü¡H¡v­C¿q»¡¡R¡u§A»¡¤F¡C¡v·í¥q²½ªø©Mªø¦Ñ§iÍ¢®É¡AÍ¢¤°»ò¤]¤£¦^µª¡C¤ñ©Ô¦h´N¹ïÍ¢»¡¡R¡u¥L­Ì´£¥XÃÒ¾Ú§i¤F祢³o»ò¨Çªº¨Æ¡A祢¨S¦³Å¥¨£¶Ü¡H¡vÍ¢¤@¥y¸Ü¤]¤£µªÂСA¦]¦¹Á`·þ¤j¬°Åå©_¡C¨C³{¸`¤é¡AÁ`·þ·Ó¨ÒÀH¸s²³ªº·N«ä¡BÄÀ©ñ¤@­Ó¥}¥Ç¡C·í®É¦³¤@­Ó¥X¦Wªº¥}¥Ç¡A¦W¥s¤Ú©Ô¤Ú¡C¤ñ©Ô¦h¹ï¶°¥xªº¥Á²³»¡¡R¡u§A­Ì­n§Úµ¹§A­ÌÄÀ©ñ¨º¤@­Ó¡H¤Ú©Ô¤Ú©O¡BÁÙ¬OºÙ¬°°ò·þªº­C¿q¡H¡v­ì¨Ó¤ñ©Ô¦hª¾¹D¡R¥L­Ì¦]¤F¶ú§ª¤~§â­C¿q¸Ñ¨Ó¡C¤ñ©Ô¦h¥¿§¤°ó®É¡A¥Lªº¤Ò¤H»º¤J¨Ó»¡¡R¡u§A¤Á¤Å¤d¯A³o¸q¤Jªº¨Æ¡I¦]¬°§Ú¬°¤FÍ¢¡B¤µ¤Ñ¹Ú¤¤¨ü¤F³\¦h­W¡C¡v¥q²½ªø©Mªø¦Ñ¼£±v¸s²³¡A­n¨DÄÀ©ñ¤Ú©Ô¤Ú¡A¦Ó±þ­C¿q¡CÁ`·þ¦A°Ý¥L­Ì»¡¡R¡u³o¨â­Ó¤H¡A§A­Ì­n§Úµ¹§A­ÌÄÀ©ñ¨º¤@­Ó¡H¡v¥L­Ì»¡¡R¡u¤Ú©Ô¤Ú¡C¡v¤ñ©Ô¦h¹ï¥L­Ì»¡¡R¡u¨º»òºÙ¬°°ò·þªº­C¿q¡A¥s§Ú«ç»ò³B¸mÍ¢¡H¡v²³¤H³£»¡¡R¡u°v¦ºÍ¢¡I¡v¤ñ©Ô¦h»¡¡R¡uÍ¢°µ¤F¤°»òÃa¨Æ¡H¡v¥L­Ì§ó°ªÁn³ÛµÛ»¡¡R¡u°v¦ºÍ¢¡I¡v¤ñ©Ô¦h¨£µLªk¥i¬I¡A¤Ï¦Ó¶V¨Ó¶V¾x¡A´N®³¤ô¦b²³¤H«e¬~¤â¡B»¡¡R¡u³o¸q¤Hªº¦å¡B§Ú¬O¤£­t³d¥ôªº¡Q³o¬O§A­Ìªº¨Æ¡I¡v¥Á²³¥þÅé¦^µª»¡¡R¡uÍ¢ªº¦å¾¨¥iÂk¨ì§Ú­Ì¤Î§Ú­Ìªº¤l®]¨­¤W¡C¡v©ó¬O¡B¤ñ©Ô¦hµ¹¥L­ÌÄÀ©ñ¤Ú©Ô¤Ú¡A¦Ó§â­C¿qÃ@¥´¤F¡A¥æµ¹¤H¥h°v¦º¡C 
¡@
C. Adhuc eo loquénte, ecce Judas unus de duódecim venit, et cum eo turba multa cum gládiis, et fústibus, missi a príncipibus sacerdótum, et senióribus pópuli. Qui autem trádidit eum, didit illis sígnum dicens: S. Quemcúmque osculátus fúero, ipse est, tenéte eum. C. Et conféstim accédens ad Jesum, dixit: S. Ave, Rabbi. C. Et osculátus est eum. Dixítque illi Jesus: Amíce, ad quid venísti?
¡@
¡iÀ¸§Ë­C¿q¡j¨º®É¡BÁ`·þªº§L§â­C¿q±a¶i¸Åªù¡A¥l¶°¥þÀ窺§L¤h³òµÛÍ¢¡C¥L­Ì²æ¥hÍ¢ªº¦çªA¡Aµ¹Í¢©Ü¤W¤@¥ó¬õ³T¡C¥Î¯ð´Æ½s¤F¤@­Ó¤ý«a¡AÀ¹¦bÍ¢ÀY¤W¡A®³¤@®ÚĪ¸«¡A©ñ¦bÍ¢¥k¤âùØ¡C¥L­Ì¦bÍ¢­±«e©}½¥¡AÀ¸§ËÍ¢»¡¡R¡uµS¤Ó¤Hªº°ê¤ý¸U·³¡I¡v¤S³èÍ¢ªº­±¡A®³¹LĪ¸«¨Ó¥´Í¢ªºÀY¡CÀ¸§Ë§¹²¦¡A´Nµ¹Í¢²æ¥h¬õ¬¶¡A¬ï¤WÍ¢¦Û¤vªº¦çªA¡A±aÍ¢¥X¥h°v¦º¡C 
C. Tunc accessérunt, et manus iniecérunt in Jesum, et tenuérunt eum. Et ecce unus ex his, qui erant cum Jesu, exténdens manum, exémit gládium suum, et percútiens servum príncipis sacerdótum, amputávit aurículam ejus. Tunc ait illi Jesus: Convérte gládium tuum in locum suum. Omnes enim, qui accéperint gládium, gládio períbunt. An putas, quia non possum rogáre Patrem meum, et exhibébit mihi modo plus quam duódecim legiónes Angelórum? Quómodo ergo implebúntur Scriptúræ, quia sic opórtet fieri? C. In illa hora dixit Jesus turbis: Tamquam ad latrónem exístis cum gládiis, et fústibus comprehéndere me: quotídie apud vos sedébam docens in templo, et non me tenuístis. C. Hoc autem totum factum est, ut adimpleréntur Scriptúræ prophetárum. Tunc discípuli omnes, relícto eo, fugérunt.
¡@
¡i­C¿q³Q°v¡j¥L­Ì¥X¥h®É¡A¹J¨£¤@­Ó©õÄõ¥§¤H¡A¦W¥s¦èº¡ªº¡A´N±j©Ô¥L­I­C¿qªº¤Q¦r¬[¡C¨ì¤F¦W¥s¥j¦Ó¥j¤j¡A´N¬O¡uÅêÅ\¤§¦a¡vªº¦a¤è¡A§L¤h®³­W¡H¡H¡H½Õ©Mªº°s¡Bµ¹­C¿q³Ü¡CÍ¢¹Á¤F¤@¹Á¡A¤£Ä@·N³Ü¡C¥L­Ì§âÍ¢°v¦b¤Q¦r¬[¤W¡A´N©àùĤÀÍ¢ªº¦çªA¡C¤§«á¡B¥L­Ì§¤¦b¨ºùØ¡A¬Ý¦uµÛÍ¢¡C¦b­C¿qªºÀY¤W­±¡B©ñ¤F¤@­Ó¸oª¬¡A¼gµÛ¡R¡u³o¬OµS¤Ó¤Hªº°ê¤ý - ­C¿q¡C¡v¨º®É¦³¨â­Ó±jµs¡A©MÍ¢¦P°v¤Q¦r¬[¤W¡A¤@­Ó¦b¥kÃä¡A¤@­Ó¦b¥ªÃä¡C¸ô¹Lªº¤H¡A·nµÛÀY­â°dÍ¢»¡¡R¡u祢³o©î·´¤Ñ¥D¸t·µ¡B¤T¤Ñ¤u¤Ò§â¥¦­«·s«Ø°_¨Óªº¡A±Ï±Ï祢¦Û¤v§a¡I祢­Y¬O¤Ñ¥Dªº¤l¡A±q¤Q¦r¬[¤W¤U¨Ó§a¡I¡v¥q²½ªø©M¸g®v¡Bªø¦Ñ¡B¤]¦P¼Ë¦aÃÕ»¦祢»¡¡R¡u±Ï¤F§O¤H¡A¦Ó¤£¯à±Ï¦Û¤v¡CÍ¢­Y¬O¥ì¼»º¸ªº¤ý¡A²{¦b¥i¥H±q¤Q¦r¬[¤W¤U¨Ó¡A§Ú­Ì´N«HÍ¢¡CÍ¢«H¿à¤Ñ¥D¡A¦pªG¤Ñ¥D·R¼}Í¢¡A¦p¤µ¥i±ÏÍ¢¤F¡C­ì¨ÓÍ¢»¡¹L¡R¡y§Ú¬O¤Ñ¥Dªº¤l¡C¡z¡v³s¨º©MÍ¢¦P°vªº±jµs¡A¤]³o¼ËÃÕ»¦Í¢¡C
¡@
At illi tenéntes ad Caípham príncipem sacerdótum, ubi scribæ, et senióres convénerant. Petrus autem sequebátur eum a longe, usque in átrium príncipis sacerdótum. Et ingréssus intro, sedébat cum minístris ut vidéret finem. Príncipes autem sacerdótum, et omne concílium, quærébant falsum testimónium contra Jesum, ut eum morti tráderent: et non invenérunt cum multi falsi testes accessíssent. Novíssime autem venérunt duo falsi testes, et dixérunt: S. Hic dicit: Possum destruere templum Dei, et post tríduum reædificáre illud. C. Et surgens princeps sacerdótum ait illi: S. Nihil respóndes ad ea, quæ isti advérsum te testificántur? C. Jesus autem tacébat. Et princeps sacerdótum ait illi: S. Adjúro te per Deum vivum, ut dicas nobis, si tu es Christus Fílius Dei. C. Dicit illi Jesus: Tu dixísti. Verúmtamen dico vobis, ámodo vidébitis Fílium hóminis sedéntem a dextris virtútis Dei, et veniéntem in núbilibus cæli. C. Tunc princeps sacerdótum scidit vestiménta sua dicens: S. Blasphemávit: quid adhuc egémus téstibus? Ecce nunc audístis blasphémiam: quid vobis vidétur? C. At illi respondéntes, dixerunt: S. Reus est mortis. C. Tunc exspuérunt in fáciem ejus, et cólaphis eum cecidérunt, álii autem palmas in faciem eius dederunt, dicentes: S. Propetíza nobis, Christe, quis est qui te percússit?
¡@
¡i­C¿qªº¦º¡j±q²Ä¤»®É¨°°_¡B¤@ª½¨ì²Ä¤E®É¨°¡A¹M¦a¶Â·t¡C¦b±Nªñ²Ä¤E®É¨°ªº®É­Ô¡A­C¿q¤jÁn³ÛµÛ¡B»¡¡R¡u¤Ì¨½¡A¤Ì¨½¡I©Ô°¨¼»¤Ú¦U¤j¥§¡I¡v´N¬O»¡¡R¡u§Ú¥D¡I§Ú¥D¡I¬°¤°»ò±Ë±ó§Ú¡H¡v¯¸¦b¨ºùتº¤H¤¤¦³´X­ÓÅ¥¨£¤F¡B»¡¡R¡uÍ¢¦b¥s¤Ì¨½¨È©O¡I¡v¨ä¤¤¦³¤@¤H¡A¥ß¨è©b¨Ó¡A®³®üµ³ÅÙº¡¤F¾L¡A¿£¦b¤@®ÚĪ¸«¤W¡A±Âµ¹Í¢³Ü¡C¥i¬O§Oªº¤H»¡¡R¡uÅý§Ú­Ì¬Ý¤Ì¨½¨È¨Ó¤£¨Ó±ÏÍ¢¡I¡v­C¿q²Ä¤G¦¸¤jÁn³Û¥s¡A´N¦¹Â_®ð¡C
C. Petrus vero sedébat foris in átrio: et accéssit ad eum una ancílla, dicens: S. Et tu cum Jesu Galilæo eras. C. At ille negávit coram ómnibus, dicens: S. Néscio quid dicis. C. Exeúnte autem illo jánuam, vidit eum ália ancílla, et ait his qui erant ibi: S. Et hic erat cum Jesu Nazaréno. C. Et iterum negávit cum juraménto: Quia non novi hominem. Et post pusíllum accessérunt qui stabant et dixérunt Petro: S. Vere et tu ex illis es: nam et loquéla tua maniféstum te facit. C. Tunc cœpit detestári, et jurári quia non novísset hóminem. Et contínuo gallus cantávit. Et recordátus est Petrus verbi Jesu, quod díxerat: Priúsquam gallus cantet, ter me negábis. Et egréssus foras, flevit amáre.
¡@
Mane autem facto, consílium iniérunt omnes príncipes sacerdótum, et senióres pópuli advérsus Jesum, ut eum morti tráderent. Et vinctum adduxérunt eum, et tradidérunt Póntio Piláto præsidi. Tunc videns Judas, qui eum trádidit, quod damnátus esset, pœniténtia ductus, rétulit trigínta argénteos princípibus sacerdótum, et senióribus, dicens: S. Peccávi, tradens sánguinem justum. C. At illi dixérunt: S. Quid ad nos? Tu víderis. C. Et projéctis argénteis in templo, recéssit: et ábiens, láqueo se suspéndit. Príncipes autem sacerdótum, accéptis argénteis, dixérunt: S. Non licit eos míttere in córbonam: quia prétium sánguinis est. C. Consílio autem inito, emérunt ex illis agrum fíguli, in sepulturam peregrinorum. Propter hoc vocátus est ager ille, Hacéldama, hoc est, ager sánguinis, usque in hodiérnum diem. Tunc implétum, quod dictum est per Jeremíam prophétam, dicéntem: Et accepérunt trigínta argénteos prétium appretiáti, quem appretiavérunt a fíliis Israel: et dedérunt eos in agrum fíguli, sicut constítuit mihi Dóminus.
¡@
Jesus autem stetit ante præsidem: et interrogávit præses, dicens: S. Tu es Rex Judæórum? C. Dicit illi Jesus: Tu dicis. C. Et cum accusarétur a princípibus sacerdótum, et senióribus, nihil respóndit. Tunc dicit illi Pilátus: S. Non audis quanta advérsum te dicunt testimónia? C. Et non respóndit ei ad ullum verbum, ita ut mirarétur præses veheménter.
¡@
Per diem autem solémnem consuéverat præses pópulo dimíttere unum vinctum, quem voluíssent. Habébat autem tunc vinctum insígnem, qui dicebátur Barábbas. Congregátis ergo illis, dixit Pilátus: S. Quem vultis dimíttam vobis: Barábbam, an Jesum, qui dicitur Christus? C. Sciébat enim quod per invíduam tradidíssent eum. Sedénte autem illo pro tribunáli, misit ad eum uxor ejus, dicens: S. Nihil tibi, et justo illi: multa enim passa sum hódie per visum propter eum. C. Príncipes autem sacerdótum, et senióres persuasérunt pópulis ut peterent Barábbam, Jesum vero pérderent. Respóndens autem præses, ait illis: S. Quem vultis vobis de duóbus dimítti? C. At illi dixérunt: S. Barábbam. C. Dixit illis Pilátus: S. Quid ígitur fáciam de Jesu, qui dícitur Christus? C. Dicunt omnes: S. Crucifigátur. C. Ait illis præses: S. Quid enim mali fecit? C. At illi magis clamábant, dicéntes: S. Crucifigátur. C. Videns autem Pilátus quia nihil profíceret, sed magis tumúltus fíeret: accépta aqua, lavit manus coram pópulo, dicens: S. Innocens ego sum a sánguine iusti hujus: vos vidéritis. C. Et respóndens univérsus pópulus dixit: S. Sanguis ejus super nos, et super fílios nostros. C. Tunc dimísit illis Barábbam: Jesum autem flagellátum trádidit eis, ut crucifigerétur.
¡@
Tunc mílites præsidis suscipiéntes Jesum in prætorium, congregavérunt ad eum univérsam cohórtem: et exéuentes eum, chlámydem coccíneam circumdéderunt ei: et plecténtes corónam de spinis posuérunt super caput ejus et arúndinem in dextera ejus. Et genu flexo ante eum, illudébant ei, dicéntes: S. Ave, Rex Judæórum. C. Et exspuéntes in eum, accepérunt arúndinem, et percutiébant caput eius. Et postquam illusérunt ei, exuérunt eum chlámyde, et induérunt eum vestiméntis ejus, et duxérunt eum ut crucifígerunt.
¡@
Exéuntes autem, invenérunt hóminem Cyrenæum, nómine Simónem: hunc angariavérunt ut tólleret crucem eius. Et venérunt in locum, qui dícitur Gólgotha, quod est Calváriæ locus. Et dedérunt ei vinum bíbere cum felle mixtum. Et cum gustásset, nóluit bíbere. Postquam autem crucifixérunt eum, divisérunt vestiménta ejus, sortem mitténtes: ut implerétur quod dictum est per prophétam, dicentem: Divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem. Et sedéntes, servábant eum. Et imposuérunt super caput ejus causam ipsius scriptam: Hic est Jesus Rex Judæórum. Tunc crucifíxi sunt cum eo duo latrónes: unus a dextris, et unus a sinístris. Prætereúntes autem blasphemábant eum, movéntes cápita sua, et dicéntes: S. Vah, qui déstruis templum Dei, et in tríduo illud reædíficas: salva temetípsum. Si Fílius Dei es, descénde de cruce. C. Simíliter et príncipes sacerdótum illudéntes cum scribis et senióribus dicébant: S. Alios salvus fecit, seípsum non potest salvum fácere: si Rex Israel est, descéndat nunc de cruce, et crédimus ei: confídit in Deo: liberet nunc, si vult eum; dixit enim: Quia Fílius Dei sum. C. Idípsum autem et latrónes, qui crucifíxi erant cum eo, improperábant ei.
¡@
A sexta autem hora tenébrae factæ sunt super univérsam terram usque ad horam nonam. Et circa horam nonam clamávit Jesus voce magna, dicens: Eli, Eli, lamma sabactháni? C. Hoc est: Deus meus, Deus meus, ut qquid dereliquísti me? C. Quidam autem illic stantes, et audiéntes, dicébant: S. Elíam vocat iste. C. Et contínuo currens unus ex eis, accéptam spóngiam implévit acéto, et impósuit arúndini, et dabat ei bíbere. Céteri vero dicébant: S. Sine, videámus an véniat Elías líberans eum. C. Jesus autem íterum clamans voce magna, emísit spíritum.
¡@
(¦¹³B¸÷¤U¡AÀq©À¤ù¨è¡C)
¡@
Et ecce velum templi scissum est in dua partes a summo usque deorsum: et terra mota est, et petræ scissæ sunt, et monuménta apérta sunt: et multa córpora sanctórum, qui dormíerant, surrexérunt. Et exéuntes de monuméntis post resurrectiónem ejus, venerunt in sanctam civitátem, et apparuérunt multis. Centúrio autem, et qui cum eo erant, custodiéntes Jesum, viso terræmotu, et his quæ fiébant, timuérunt valde, dicéntes: S. Vere Fílius Dei erat iste. C. Erant autem ibi mulíeres multæ a longe, quæ secútæ erant Jesum a Galilææ, ministrántes ei: inter quas erat María Magdaléne, et María Jacóbi, et Joseph mater, et mater filiórum Zebedæi.
¡@
¬Ý¡I¸t·µªº±b¹÷±q¤W¦Ó¤U¡A¤Àµõ¶}¨Ó¡A¦¨¬°¨â¶ô¡C¤j¦a¾_°Ê¡A¥ÛÀY±Yµõ¡A¼X¹Ó¶}¤F¡A¦³³\¦h¤w¸g¦w¯vªº¸t¤Hªº«Í¨­¡A¤]´_¬¡°_¨Ó¡C¥L­Ì¦b­C¿q´_¬¡«á¡A±q¼X¹ÓùØ¥X¨Ó¡A¶i¤F¸t«°¡AÅã²{µ¹³\¦h¤H¡C¦Ê¤Òªø©M§Oªº¬Ý¦u­C¿qªº¤H¡A¬Ý¨£¦a¾_¡B¤Î³o¤@¤Áµo¥Íªº±¡§Î¡A·¥¨ä®`©È¡A»¡¡R¡u³o¯u¬O¤Ñ¥Dªº¤l¡C¡v¦³¦n¨Ç°ü¤k¦b¨ºùØ¡A»·»·¦a¬ÝµÛ¡A¦o­Ì¬O±q¥[¾¤§Q¸ò­C¿q¨Ó¡B¦ø­ÔÍ¢ªº¡Q¨ä¤¤¦³º¿§Q¨Èº¿¹F¦Ø¯Ç¡A¦³¶®¦U§B©M­Y·æªº¥À¿Ëº¿§Q¨È¡A¤S¦³¸ü§B¼w¨à¤lªº¥À¿Ë¡C
Cum autem sero factum esset, venit quidam homo dives ab Arimathæa, nómine Joseph, qui et ipse discípulus erat Jesu. Hic accéssit ad Pilátum, et pétiit corpus Jesu. Tunc Pilátus jussit reddi corpus. Et accépto corpóre, Joseph invólvit illud in monuménto suo novo, quod excíderat in petra. Et advólvit saxum magnum ad óstium monuménti, et ábiit. Erat autem ibi María Magdaléne, et áltera María, sedéntes contra sepúlchrum.
¡@
¡i­C¿q®I¸®¡j¨ì¤F±ß¤W¡A¦³¤@¦ìªü§Qº¿²Äªº´I¤H¡A¦W¥s­Y·æªº¡A¥L¤]¬O­C¿qªºªù®{¡Q¥L¥h¨£¤ñ©Ô¦h¡A¯Á¨ú­C¿qªº¿òÅé¡C¤ñ©Ô¦h´N§h©Jµ¹¥L¡C­Y·æ¨ú¤F­C¿qªº¿òÅé¡A¥Î¼ä¥ÕªºÀÔ¥¬¥]¦n¡A©ñ¦b¦Û¤vªº·s¼XùØ¡A¨º­Ó¼X¬O¦b¤s¥Û¤¤Æw¥X¨Óªº¡C¥L¤S§â¤j¥ÛÂà¨ì¼X¹Óªù¤f¡AµM«á¨«¤F¡C

¨üÃø©l¥½§¹²¦¡A¥q²½¤£¤f§k¸g¥»¡A¤»«~¤]¤£¦V¥LÄm­»¡Q¸t¤§¤T¡B¸t¤§¥|©M¸t¤§¤»­Õ°Û¨üÃø©l¥½¡A¤]¥é·Ó¦¹¨Ò¡C

­Õ¥q²½¥»¤é¶·Á|¦æ²Ä¤G»O©Î²Ä¤T»OÀ±¼»¡A¨üÃø©l¥½¤£¥²­«©À¡A却§ï»w¥H¤UªººÖ­µ¥H¥N´À¤§¡C

¡@

ALTERA autem die, quæ est post Parascéven, convenérunt príncipes sacerdótum, et pharisæi ad Pilátum, dicéntes: Dómine, recordáti sumus quia sedúctor ille dixit adhuc vivens: Post tres dies resúrgam. Jube ergo custodíri sepúlchrum usque in diem tértium: ne forte véniant discípuli ejus, et furéntur eum, et dicant plebi: Surréxit ad mórtuis: et erit novíssimus error pejor prióre. Ait illis Pilátus: Habétis custódiam, ite, custodíte sicut scitis. Illia utem abeuntes, muniérunt sepúlchrum, signántes lápidem, cum custódibus. — Credo.
­C¿q³Q°v©ó¤Q¦r¬[«á¡A±q²Ä¤»®É¨°°_¡B¤@ª½¨ì²Ä¤E®É¨°¡A¹M¦a¶Â·t¡C¦b±Nªñ²Ä¤E®É¨°ªº®É­Ô¡A­C¿q¤jÁn³ÛµÛ¡B»¡¡R¡u¤Ì¨½¡A¤Ì¨½¡I©Ô°¨¼»¤Ú¦U¤j¥§¡I¡v´N¬O»¡¡R¡u§Ú¥D¡I§Ú¥D¡I¬°¤°»ò±Ë±ó§Ú¡H¡v¯¸¦b¨ºùتº¤H¤¤¦³´X­ÓÅ¥¨£¤F¡B»¡¡R¡uÍ¢¦b¥s¤Ì¨½¨È©O¡I¡v¨ä¤¤¦³¤@¤H¡A¥ß¨è©b¨Ó¡A®³®üµ³ÅÙº¡¤F¾L¡A¿£¦b¤@®ÚĪ¸«¤W¡A±Âµ¹Í¢³Ü¡C¥i¬O§Oªº¤H»¡¡R¡uÅý§Ú­Ì¬Ý¤Ì¨½¨È¨Ó¤£¨Ó±ÏÍ¢¡I¡v­C¿q²Ä¤G¦¸¤jÁn³Û¥s¡A´N¦¹Â_®ð¡C
(¦¹³B¸÷¤U¡AÀq©À¤ù¨è¡C) kneel

¡@

¬Ý¡I¸t·µªº±b¹÷±q¤W¦Ó¤U¡A¤Àµõ¶}¨Ó¡A¦¨¬°¨â¶ô¡C¤j¦a¾_°Ê¡A¥ÛÀY±Yµõ¡A¼X¹Ó¶}¤F¡A¦³³\¦h¤w¸g¦w¯vªº¸t¤Hªº«Í¨­¡A¤]´_¬¡°_¨Ó¡C

奉獻詠 (Ps. 68. 21, 22)

IMPROPERIUM expectávit cor meum, et misériam: et sustínui qui simul mecum contristarétur, et non fuit: consolantem me quæsívi, et non inveni: et déderunt in escam meam fel, et in siti mea potavérunt me acéto.
¡@

¡@

®¢°d©M¼~´e¡B§é¶Ë¤F§Úªº¤ß¡Q§Ú«ü±æ¤F¦³¤HÅé«ò§Ú¡AúÓ¨S¦³¤@­Ó¡Q§Ú´÷±æ¤F¦³¤H¦w¼¢§Ú¡A¥i¬O´M¤£µÛ¡C¥L­Ì®³­WÁxµ¹§Ú·í­¹ª«¡Q§Ú´÷¤F¡A¥L­Ì®³¾Lµ¹§Ú³Ü¡C (µú68:21-22)

默禱經

CONCEDE, quæsumus Dómine: ut óculis tuæ majestátis munus oblátum, et grátiam nobis devotiónis obtíneat, et efféctum beátæ perennitátis acquírat. Per Dóminum nostrum
¡@

¡@

¥D¡A¨D祢®¦­ã¡R¨Ï³o©^Äm¤_祢´L«eªºÂ§ª«¡A¬°§Ú­ÌÀò­P°@¸Ûªº®¦Ãd¡A¨Ã±Ã±o¯uºÖªº¥Ã¥Í¡C¦]§Ú­Ì¥D¡K¡K¡C

©À¤Q¦r¬[ªº¹|Á¤ޡC

¤Q¦r¬[ªº¹|Á¤ޠ 

On the Feasts of the Holy Cross, and of the Precious Blood of our Lord Jesus Christ.

VERE dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, æterne Deus. Qui salútem humáni generis in ligno crucis constituísti: ut, unde mors oriebátur, inde vita resúrgeret: et qui in ligno vincébat, in ligno quoque vincerétur: per Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cœli, cœlorumque virtútes ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces, ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
¡@

¡@

¡@



¥D¡B¦Ü¸tªº¤÷¡B¥þ¯à¥Ã¥Íªº¤Ñ¥D¡A§Ú­Ì®É®É³B³B¹|Á©p¡A¹ê¬O¥¿¸q¦Ó¥²¶·ªº¡AÄÝ©ó§Ú­Ì¤Ñ¾ªº¡A¤]Äݧڭ̱o±Ïªº¡C祢Âǵۧڭ̥D°ò·þ¡B±N¤HÃþªºÀò±Ï«Ø¦¨©ó¤Q¦r¬[ªº¸t¤ì¤W¤F¡R¦º¤`¬J¥Ñ¤ì¦Óµo¥Í¡A¥Í©R¤]¶·¥Ñ¤ì¦Ó«ì´_¡A¬°¨Ï¾Ì¨º菓¤ì¦ÓÀò³Óªº (Å]°­)¡A¤]¥Ñ¦¹¸t¤ì¦ÓºG±Ñ¡C

ÂǵÛÍ¢ (°ò·þ)¡B¹ï©ó祢ªº´L«Â¡B½Ñ¤Ñ¯«¤©¥HÆg¬ü¡A®_¨îªÌ¤©¥H´Ü±R¡A´xÅvªÌ¤©¥H·q¬È¡A½Ñ¤Ñ¸U­x©M´¶¤Ñªº²§¯àªÌ¥H¤Î¦³ºÖªº¿K·RªÌ¡B¬Û»PÅwªY¦Ó¤©¥H¯¬¶P¡C¨D祢®¦­ã§Ú­ÌªºÃ«Án¡A¤]¦P¥L­ÌªººqÃý¦X¦¨¤@°_¡A¦@µo°@®¥ªº¹|Æg¡R¸t¡B¸t¡B¸t¡K¡K¡C

領主詠 (Matth. 26. 42)

PATER, si non potest hic calix transíre nisi bibam illum, fiat volúntas tua.
¡@

¡@

¡u§Úªº¤÷¡I³oÀï­Y¤£¯à§K¥h¡A¥²­n§Ú¶¼¡AÄ@祢ªº·N¦®©Ó¦æ§a¡I¡v (º¿26:42)

領後經

PER huius, Dómine, operatiónem mystérii: et vitia nostra purgéntur, et justa desidéria compleántur. Per Dominum nostrum Jesum Christum ...
¡@

¡@

¡@

¥D¡A¤Á±æ³o­Ó¶øÂݵo´§§@¥Î¡Rº°°£§Ú­ÌºØºØªº´c²ß¡Aº¡¨¬§Ú­Ìªº¦X¸q·NÄ@¡C¦]§Ú­Ì¥D­C¿q°ò·þ......¡C

¡@ ¥q²½©À ¨D¸t¤T®®¯Ç¤w§i¦¨¤§²½ ¸g¤å«á¡A§Y­°ºÖ±Ð²³¦p±`¡A¦ý¤£©À³Ì«áºÖ­µ¡A«K³wª½¤xªð¦^§ó¦ç©Ò¡C¦b¤£Á|¦æ¸tªK§»öªºÀ±¼»¤º¡A³Ì«áºÖ­µ±Ä¥Î¤À±Â¸tªK«áªººÖ­µ¡C
¡@